σπάργανο νέας γέννησης το σάβανο
ποτέ δε φοβήθηκα τα παγωμένα δάχτυλά του
σε Σάρα, Ελεωνόρα, Έμιλυ, μεταμορφώνομαι ολοένα.
Αυγές πλαγιάζω στα βιβλία των ποιητών
αιώνες ανασταίνω στη ράμπα τα όνειρά τους
πάντα κάποιος εκεί με φωνάζει μ’ ένα νέο όνομα
μέσα στη σιωπή που ευωδιάζει σαν τα φύκια…
Που να καθρεφτιστώ; Είν’ οι καθρέφτες πέτρινοι
δεν ξέρω ποιά ενσάρκωση απ’ όλες είμαι
με μαλλιά ξέπλεκα στην έρημο του κόσμου υπνοβατώ
κάθε βράδυ μπρος σ’ ένα δάσος πρόσωπα…
Ποιά είμαι; Από που έρχομαι; Αχ ποιός θα μου το πει;
Κάτω από φώτα ντύνομαι πάντα με ξένα ρούχα …
_____________
ΕΛΛΗ ΛΑΜΠΕΤΗ (1926- 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1983)
Απο τα πρωτα πορτραιτα της....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου