”Γαμ” όπως λέμε…;

 * Κριτική Παράστασης      

Χτες το βράδυ στο δρόμο για την αναζήτηση του θεάτρου ”Θησείο για τις Τέχνες” και την οδό Τουρναβίτου τρακάρω ένα ζευγάρι. Τους λέω τι ψάχνω, λέω την οδό και μου απαντάνε με ενθουσιασμό ”Πας γαμ;” Τους κοιτάω έκπληκτη, ενώ αρχίζουν να ψάχνουν στο gps την οδό- πήγαιναν κι εκείνοι-, και μου λένε πως ελπίζουν να έχω εισιτήριο γιατί γίνεται χαμός. Αυτή είναι η πρώτη εντύπωση -θετική ομολογώ- για την παράσταση ”Γαμ”, που από τον τίτλο κιόλας καθιστά σαφές πως δε θα αφήσει το θεατή να ξεκλέψει ούτε μια ματιά για την υπόθεση πριν την έναρξη της παράστασης. Και πράματι μπαίνοντας στο θέατρο βλέπω πως το αθηναικό κοινό-νέο στην πλειοψηφία του- δε μένει ασυγκίνητο στο κάλεσμα του ”Γαμ” όσο κι αν το θέαμα που το τελευταίο υπόσχεται μοιάζει μετέωρο λόγω του τίτλου.

Αυτή είναι και η μαγεία. Μια λέξη που δεν παραπέμπει σε τίποτα και ουσιαστικά -αν δεν έχεις διαβάσει το ομότιτλο βιβλίο της Κατερίνας Έσσλιν στο οποίο βασίζεται η παράσταση- δεν ξέρεις τι περιμένεις να δεις.

Γαμ δε σημαίνει απολύτως τίποτα, παρά μόνο κάθε νύχτα στις τρεις και πέντε τα ξημερώματα που η λέξη ”γαμώτο” τρώει μια τσεκουριά και σπάει στα δύο.

Οι ηθοποιοί μπλέκονται με το κοινό και συστήνονται σαν μέρος του τελευταίου, ώσπου να πέσουν τα φώτα και να ορμήσουν στο κέντρο της σκηνής, ξεδιπλώνοντας τις ιστορίες των χαρακτήρων. Σκόρπιοι χαρακτήρες, σκόρπιες ιστορίες και λόγια που όμως κάτω από το σουρεαλιστικό τους πέπλο έχουν μια όψη γνώριμη. Λόγια και σκέψεις που δε θα στερεώνονταν σε μια κοινωνία μεταξύ ανθρώπων που κινούνται με παντιέρα τον ορθολογισμό, αλλά σε μια κοινωνία που κινείται με άξονα την ελευθερία του υποσυνείδητου. Ένα άδειασμα ανακυκλωμένων σκέψεων που κατοικούν στο υποσυνείδητο θα έλεγα, λοιπόν, πως είναι η παράσταση ”Γαμ”, που καυτηριάζει μοναδικά τους ρόλους και τις σχέσεις γονιών-παιδιών, συζύγων,κάνει ένα ευφυές σχόλιο για την ψυχολογία, ενώ παράλληλα διακρίνει τη μοναξιά πίσω από την σκληρότητα και το αμείλικτο πέρασμα του χρόνου που νεκρώνει τη δράση. Ένα υποδόριο χιούμορ που ”αδειάζει” κάθε ορθολογική νόρμα έρχεται να συμπληρώσει το παζλ. Πράγματι, κάθε αιτιοκρατική νοηματική αρχή παραγκωνίζεται, και αναδεικνύεται μια ιστορία κοινή και αμείλικτα συνεπής στην ασυνέπειά της. Η ίδια η ζωή που διέπεται από την τυχαιότητα σε κάθε της έκφανση.

Η παράσταση είναι βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο της Κατερίνας Έσσλιν, ενώ τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Δημήτρης Μπογδάνος. Μέχρι τις 20 Οκτωβρίου μπορείτε να την παρακολουθήσετε από στο θέατρο ”Θησείο για τις Τέχνες”. Αξίζει να την δείτε για να πείτε και εσείς τη δική σας εκδοχή για τον όρο ”Γαμ”!

Πρωταγωνιστούν: Χάρης Αττώνης, Ναταλία Καλημερατζή,Αγγελική Μαχαιρά, Ιωάννα Μπακαλάκου, Ιωάννα Νασιοπούλου, Νικολίτσα Ντρίζη, Φάνης Παυλόπουλος, Γιώργος Στάμος, Υβόννη Τζάθα, Στέλιος Ψαρουδάκης.

ΔΕΥΤΈΡΑ-ΤΡΙΤΗ-ΤΕΤΑΡΤΗ : 21:00
ΣΑΒΒΑΤΟ : 19:00
ΚΥΡΙΑΚΗ : 21:00



_____________
http://www.pints.gr/?p=76340