Τα νέα του Εθνικού Θεάτρου
Απρίλιος 2011"Η μητέρα του σκύλου" του Παύλου Μάτεσι στη Νέα Σκηνή Νίκος Κούρκουλος από τις 7 Απριλίου!
Θεατρικό έργο βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα
Το πολυβραβευμένο και μεταφρασμένο σε περισσότερες από 10 γλώσσες μυθιστόρημα του Παύλου Μάτεσι που εκδόθηκε το 1990 και αγαπήθηκε όσο λίγα, διασκευάζεται για τη σκηνή του θεάτρου!
Ο Νικίτα Μιλιβόγεβιτς, σέρβος σκηνοθέτης με διεθνή πορεία επιστρέφει στην Ελλάδα και, έχοντας στη διάθεσή του ένα εξαιρετικό σύνολο ηθοποιών, αγγίζει με το δικό του τρόπο ένα κείμενο που ξεχωρίζει για την αμεσότητα και τη ζωντάνια του.
Η Ραραού, απόμαχη ηθοποιός των μπουλουκιών, «μεγάλη φίρμα της επιθεώρησης» όπως η ίδια αυτοσυστήνεται, ξεδιπλώνει μπροστά μας τη ζωή της και μαζί με αυτή κομμάτια από την ιστορία της νεότερης Ελλάδας από την κατοχή και μετά. Η πορεία της ζωντανεύει στη σκηνή μέσα από φλας μπακ εικόνων μιας κοινωνίας που προσπαθεί να τα «βολέψει» σε συνθήκες ανέχειας. Αλήθειες και ψέματα γίνονται ένα, καθώς η Ραραού ξαναφτιάχνει κάθε φορά την ιστορία της από την αρχή σε μια διαρκή μάχη επιβίωσης ακροβατώντας ανάμεσα στο κωμικό και το τραγικό.
Η ταυτότητα της παράστασης
Σκηνοθεσία – Δραματουργική προσαρμογή: Νικίτα Μιλιβόγεβιτς
Σκηνικά –κοστούμια: Κέννυ Μακ Λέλλαν
Μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός
Κίνηση: Αμάλια Μπένετ
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Ξένια Θεμελή
Διανομή
Ραραού: Θέμις Μπαζάκα
Μητέρα της Ρουμπίνης/Ραραούς (Ασημίνα): Θεοδώρα Τζήμου
Μητέρα (Σε μεγαλύτερη ηλικία) / Χρυσάφαινα / Κυρία Φανή: Υβόννη Μαλτέζου
Άλφιο: Αντώνης Φραγκάκης
Ανάπηρος: Θεμιστοκλής Πάνου
Πατέρας / Ο τίμιος: Κώστας Βασαρδάνης
Ρουμπίνη: Ηρώ Μπέζου
Παπάς: Βασίλης Καραμπούλας
Κανέλλω: Αγγελική Δημητρακοπούλου
Σαλώμη: Τζένη Κόλλια
Φάνης: Γιάννης Τσεμπερλίδης
Προ-παράσταση: 6/4/2011
Πρώτη παράσταση: 7/4/2011
Τελευταία παράσταση: 15/5/2011
Φωτογραφίες: Εύη Φυλακτού
Καλοκαίρι 2011: "Ηρακλής μαινόμενος" του Ευριπίδη
Στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στις 5 και 6 Αυγούστου
Ο "Ηρακλής μαινόμενος", έργο συγκλονιστικό, από τα λιγότερο παιγμένα – αλλά ακριβώς για αυτό το λόγο και με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμενόμενα – κείμενα του Ευριπίδη παρουσιάζεται για δεύτερη μόλις φορά από το Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού στις 5 και 6 Αυγούστου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου και στη συνέχεια σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.
Ο Ηρακλής επιστρέφει από τον Κάτω Κόσμο, όπου είχε πάει για φέρει τον Κέρβερο, και ανακαλύπτει ότι η οικογένειά του έχει καταδικαστεί σε θάνατο από τον Λύκο, που βασιλεύει παράνομα στη Θήβα. Θριαμβεύει σκοτώνοντας τον Λύκο, όμως ένθεη μανία, σταλμένη από την Ήρα, τον στρέφει ενάντια στην οικογένειά του. Όταν θα συνειδητοποιήσει ότι, μέσα στην τρέλα του, έχει σκοτώσει τη γυναίκα και τα παιδιά του, ο τραγικός ήρωας θα βυθιστεί στην απελπισία και στην απόγνωση.
Σκηνοθεσία: Μιχαήλ Μαρμαρινός
Σκηνικά: Ελένη Μανωλοπούλου
Κοστούμια: Κέννυ Μακ Λέλλαν
Επιμέλεια κίνησης-Χορογραφία: Κωνσταντίνος Ρήγος
Μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός
Φωτισμοί: Thomas Walgrave
Βοηθός σκηνοθέτη: Μυρτώ Περβολαράκη
Διανομή
Ηρακλής - Άγγελος: Νίκος Καραθάνος
Μεγάρα: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη
Αμφιτρύων: Μηνάς Χατζησάββας
Θησέας: Θοδωρής Αθερίδης
Ίρις: Στεφανία Γουλιώτη
Λύσσα: Θεοδώρα Τζήμου
Λύκος: Γιώργος Γάλλος
Χορός: Γιάννης Βογιατζής, Γιώργος Μπινιάρης, Γιώργος Ζιόβας, Γρηγόρης Ευαγγελάτος, Αργύρης Πανταζάρας, Γιάννης Παπαδόπουλος, Προκόπης Αγαθοκλέους, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Κώστας Κοράκης, Kωνσταντίνος Ασπιώτης, Γιούλα Μπούνταλη, Δημήτρης Μακαλιάς, Ντένης Μακρής
Για την παράσταση
HΡΑΚΛΗΣ ΜΑΙΝΟΜΕΝΟΣ
«..για να εξανθρωπίσει λέει τη γη!..»
( Αμφιτρύων, πρόλογος. στιχ. 20)
Ο Ηρακλής μοιάζει να έρχεται από την τελευταία ελληνική γενιά – πριν! Αρκετά πριν από το σήμερα - που πίστευε και αγωνιζότανε για Ιδέες.. Για να προδοθεί τελικά από φίλους και από εχθρούς. Και με αυτή την απόλυτη γεύση της προδοσίας να οδηγηθεί στην καταστροφή. Και μετά να προσπαθήσει το θάνατο..
Η Ιστορία έχει μόνο μια ελπίδα να ξανακερδηθεί στη συνείδηση όταν τα γεγονότα προσκρούσουν στα βράχια: Όταν μας συμμαζεύει για να μας αφηγηθεί τον εαυτό της.
Η Ελπίδα δε βρίσκεται στην Ιστορία
Βρίσκεται στην Αφήγηση
Μιχαήλ Μαρμαρινός
Καλοκαίρι 2011: "Σκηνοβάτες" του Σταμάτη Φασουλή
Στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στις 15 και 16 Ιουλίου
Τέλος του δεύτερου μ.Χ. αιώνα. Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία καταρρέει. Είναι το τέλος μιας εποχής.
Μέσα σε αυτό το κλίμα της κατάρρευσης και της παρακμής φτάνουν σε ένα αρχαίο θέατρο τρεις θίασοι από τρεις άκρες της αυτοκρατορίας και στήνουν τους δικούς τους, αυτοσχέδιους δραματικούς αγώνες, κατά το πρότυπο του «ένδοξου» παρελθόντος.
Σε μια σπαρταριστή σκηνική σύνθεση που πηγαίνει στο βάθος του χρόνου και στις απαρχές της αρχαίας ελληνικής Γραμματείας για να φτάσει στη ρωμαϊκή περίοδο, η ιστορία του θεάτρου ζωντανεύει επί σκηνής. Αποσπάσματα από τραγωδίες και κωμωδίες Ελλήνων και ρωμαίων ποιητών, ύμνοι και χορικά, μίμοι καθώς και εντυπωσιακές αθλοπαιδιές, μονομαχίες, ακροβατικά και θεαματικές επιδείξεις με φωτιές - στοιχεία της ρωμαϊκής αρένας – συνθέτουν ένα ετερόκλητο, πολύχρωμο και γοητευτικό κολάζ!
Μια παράσταση που φτάνει μέχρι τις μέρες μας μέσα από τις αναλογίες του χθες και του σήμερα, που εναλλάσσει το γέλιο με το δάκρυ και κλείνει το μάτι στον σύγχρονο θεατή σε πρώτη παρουσίαση στις 15 και 16 Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου και στη συνέχεια σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.
Ένα εντυπωσιακό σύνολο ηθοποιών δίνει ζωή στο πρωτότυπο αυτό σκηνικό εγχείρημα: Νένα Μεντή, Σοφία Φιλιππίδου, Δημήτρης Λιγνάδης, Νίκος Κουρής, Τάνια Τρύπη, Ελένη Κοκκίδου, Μάκης Παπαδημητρίου, Ευαγγελία Μουμούρη, Θανάσης Αλευράς, Σωκράτης Πατσίκας, Άλκηστις Πουλοπούλου, Φοίβος Ριμένας, Μαργαρίτα Λουμάκη, Αγορίτσα Οικονόμου, Γιώργος Δεπάστας, Δημήτρης Τσέλιος, Δήμητρα Σιγάλα, Χρήστος Σπανός, Ελένη Βεργέτη, Κλειώ – Δανάη Οθωναίου, Μίνως Θεοχάρης, Νάντια Κοντογεώργη, Ηρώ Μπέζου, Σπύρος Ανδρεόπουλος, Άγγελος Τριανταφύλλου, Σπύρος Κυριαζόπουλος, Αντώνης Πασβάντης, Δημήτρης Καπετανάκης, Νεφέλη Κουρή, Τζένη Διαγούπη.
Μετάφραση – Δραματουργία -Σκηνοθεσία: Σταμάτης Φασουλής
Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης
Κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη
Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
Κίνηση: Φωκάς Ευαγγελινός
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Γιώργος Λύρας
Δραματολόγος: Ειρήνη Μουντράκη
Κοινή Θέα: Σύγχρονη Τέχνη στο Εθνικό Θέατρο
Συνεχίζεται για τέταρτη χρονιά ο διάλογος του θεάτρου με τις εικαστικές τέχνες και πιο συγκεκριμένα με αυτές που ανήκουν στο πεδίο συνάντησης της σύγχρονης τέχνης με το θέατρο. Μέσα από αυτή την πρωτοβουλία το Εθνικό Θέατρο επιδιώκει να φέρει το θεατρικό κοινό σε επαφή με το έργο σύγχρονων εικαστικών δημιουργών σε κοινή θέα με τις παραστάσεις του.
Την άνοιξη, οι θεατές θα μπορούν να δουν στα φουαγιέ της Νέας και της Κεντρική Σκηνής του κτιρίου Τσίλλερ έργα των Κωστή Βελώνη και Άγγελου Παπαδημητρίου. Tα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011, από τις 7:30 έως τις 8:30 το βράδυ. Η έκθεση θα παραμείνει ανοιχτή έως τις 15 Μαΐου 2011.
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου είναι από τους σημαντικότερους σύγχρονους έλληνες καλλιτέχνες. Καλλιτέχνης, με ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία, κινείται με άνεση σε διαφορετικούς χώρους της τέχνης, χωρίς να περιορίζεται σε ένα μέσο. Θέατρο, τραγούδι, εικαστικά, εναλλάσσονται και συμπληρώνουν το ένα το άλλο συστήνοντας ένα έργο πλούσιο και πολύπλευρο που χαρακτηρίζεται ωστόσο από συνεκτικότητα. Η θεατρικότητα είναι από τα κύρια χαρακτηριστικά του εικαστικού του έργου τόσο στην έκφραση όσο στην σχέση του με το κοινό. Ο Παπαδημητρίου απευθύνεται στον θεατή, μπαίνει σε μια διαλεκτική σχέση μαζί του με θεατρικούς όρους. Τα γλυπτά του έχουν μια μελοδραματική σχεδόν ομορφιά. Συχνά θυμίζουν παλιομοδίτικα, πορσελάνινα μπιμπελό ή κιτς γλυπτά τα οποία όμως έχουν ένα διφορούμενο χαρακτήρα. Ισορροπεί τέλεια το χιούμορ και την ειρωνεία με την ομορφιά και το κιτς. Χρησιμοποιεί σύμβολα που είναι συνδεδεμένα με την ιστορία της τέχνης, την παράδοση, ή την θρησκεία και έννοιες όπως η αισθητική και κάνει μια κριτική στα στερεότυπα της σύγχρονης κοινωνίας και τους μηχανισμούς που τα επιβάλλουν.
Στο φουαγιέ του Α’ εξώστη της Κεντρικής Σκηνής θα παρουσιαστούν γλυπτά από διάφορες περιόδους της δουλειάς του καλλιτέχνη.
Η παρουσίαση του εικαστικού του έργου στο Εθνικό Θέατρο συμπίπτει με την συμμετοχή του στην παράσταση Συρανό ντε Μπερζεράκ η οποία παίζεται στην Κεντρική Σκηνή.
Ο Κωστής Βελώνης είναι επίσης από τους πιο ενδιαφέροντες και σημαντικούς καλλιτέχνες της γενιάς του. Χρησιμοποιεί για τη δημιουργία των αφαιρετικών γλυπτών και εγκαταστάσεών του υλικά απλά, ευτελή, με κυρίαρχο το ξύλο. Παρά την απλότητα και την οικονομία που τα χαρακτηρίζει, τα έργα του Βελώνη είναι πολύ εκφραστικά. Με φορμαλιστικές αναφορές στην ιστορία της τέχνης και πιο συγκεκριμένα στην εικαστική γλώσσα των avant-garde κινημάτων του 20ου αιώνα (π.χ. bauhaus) ενσωματώνει στα έργα του επίσης στοιχεία ποιητικά. Απευθύνεται στον θεατή σε δύο επίπεδα πλέκοντας τις προσωπικές του αφηγήσεις με μια ιστορική, κοινωνική, πολιτική κριτική με κεντρικό άξονα τις ανεκπλήρωτες ουτοπίες της εποχής του μοντερνισμού. Η ειρωνεία και το χιούμορ που αποκαλύπτεται συχνά από την σχέση των έργων με τους τίτλους τους τονίζουν τον διττό τους χαρακτήρα. Ο Βελώνης καταφέρνει με ανεπιτήδευτο τρόπο να ‘μιλήσει’ για θέματα όπως η ιστορία και η πολιτική χωρίς να στερεί από τα έργα του την ποιητικότητα, τον λυρισμό και τον ρομαντισμό.
Στο φουαγιέ της Νέας Σκηνής Νίκος Κούρκουλος θα παρουσιαστεί μια σειρά από καινούργια έργα του καλλιτέχνη.
Η είσοδος στην Κοινή Θέα είναι δωρεάν ημέρες και ώρες παραστάσεων.
Επιμέλεια: Ελένη Κούκου και Κατερίνα Τσέλου
Εγκαίνια
Τετάρτη, 23 Μαρτίου 2011
7:00 – 8:30 μ.μ.
Διάρκεια
23 Μαρτίου – 15 Μαΐου 2011
Music Box: Ελένη Κοκκίδου
«Όλο τον κόσμο γύρισα και πουθενά δεν πήγα»
Η Ελένη Κοκκίδου σε μία ξεχωριστή μουσική παράσταση βασισμένη σε κείμενα της Μέμης Σπυράτου.
«Όλο τον κόσμο γύρισα και πουθενά δεν πήγα»
Ο Γολγοθάς μίας αθώας ψυχής στη δίνη αβυσσαλέων ερώτων.
Με την Ελένη Κοκκίδου σε μια μοναδική βραδιά με θέμα τον έρωτα πλημμυρισμένη με αγαπημένα, ελληνικά και ξένα τραγούδια, ολοκληρώνεται τα μεσάνυχτα της 15ης Απριλίου το Music Box του Εθνικού Θεάτρου.
Παρασκευή 15 Απριλίου, 24:00, Αίθουσα Εκδηλώσεων
Σκηνοθεσία: Μέμη Σπυράτου
Πιάνο: Άγγελος Τριανταφύλλου
Κοντραμπάσο: Δημήτρης Τίγκας
Είσοδος: 5€
Παραστάσεις μετά το Πάσχα!
Συνεχίζονται μετά τις διακοπές του Πάσχα έως τις 15 Μαΐου στο Εθνικό Θέατρο:
Κεντρική Σκηνή
Η τριλογία του παραθερισμού, του Κάρλο Γκολντόνι σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη
Τρισεύγενη, του Κωστή Παλαμά σε σκηνοθεσία Λυδίας Κονιόρδου
Νέα Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος»
Η μητέρα του σκύλου, του Παύλου Μάτεσι σε σκηνοθεσία Νικίτα Μιλιβόγεβιτς
Παιδική Σκηνή – Σκηνή Κατίνα Παξινού
Παραμύθι χωρίς όνομα, της Πηνελόπης Δέλτα σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά
"Η μητέρα του σκύλου" του Παύλου Μάτεσι στη Νέα Σκηνή Νίκος Κούρκουλος από τις 7 Απριλίου!
Θεατρικό έργο βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα
Το πολυβραβευμένο και μεταφρασμένο σε περισσότερες από 10 γλώσσες μυθιστόρημα του Παύλου Μάτεσι που εκδόθηκε το 1990 και αγαπήθηκε όσο λίγα, διασκευάζεται για τη σκηνή του θεάτρου!
Ο Νικίτα Μιλιβόγεβιτς, σέρβος σκηνοθέτης με διεθνή πορεία επιστρέφει στην Ελλάδα και, έχοντας στη διάθεσή του ένα εξαιρετικό σύνολο ηθοποιών, αγγίζει με το δικό του τρόπο ένα κείμενο που ξεχωρίζει για την αμεσότητα και τη ζωντάνια του.
Η Ραραού, απόμαχη ηθοποιός των μπουλουκιών, «μεγάλη φίρμα της επιθεώρησης» όπως η ίδια αυτοσυστήνεται, ξεδιπλώνει μπροστά μας τη ζωή της και μαζί με αυτή κομμάτια από την ιστορία της νεότερης Ελλάδας από την κατοχή και μετά. Η πορεία της ζωντανεύει στη σκηνή μέσα από φλας μπακ εικόνων μιας κοινωνίας που προσπαθεί να τα «βολέψει» σε συνθήκες ανέχειας. Αλήθειες και ψέματα γίνονται ένα, καθώς η Ραραού ξαναφτιάχνει κάθε φορά την ιστορία της από την αρχή σε μια διαρκή μάχη επιβίωσης ακροβατώντας ανάμεσα στο κωμικό και το τραγικό.
Η ταυτότητα της παράστασης
Σκηνοθεσία – Δραματουργική προσαρμογή: Νικίτα Μιλιβόγεβιτς
Σκηνικά –κοστούμια: Κέννυ Μακ Λέλλαν
Μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός
Κίνηση: Αμάλια Μπένετ
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Ξένια Θεμελή
Διανομή
Ραραού: Θέμις Μπαζάκα
Μητέρα της Ρουμπίνης/Ραραούς (Ασημίνα): Θεοδώρα Τζήμου
Μητέρα (Σε μεγαλύτερη ηλικία) / Χρυσάφαινα / Κυρία Φανή: Υβόννη Μαλτέζου
Άλφιο: Αντώνης Φραγκάκης
Ανάπηρος: Θεμιστοκλής Πάνου
Πατέρας / Ο τίμιος: Κώστας Βασαρδάνης
Ρουμπίνη: Ηρώ Μπέζου
Παπάς: Βασίλης Καραμπούλας
Κανέλλω: Αγγελική Δημητρακοπούλου
Σαλώμη: Τζένη Κόλλια
Φάνης: Γιάννης Τσεμπερλίδης
Προ-παράσταση: 6/4/2011
Πρώτη παράσταση: 7/4/2011
Τελευταία παράσταση: 15/5/2011
Φωτογραφίες: Εύη Φυλακτού
Ο Νικίτα Μιλιβόγεβιτς, σέρβος σκηνοθέτης με διεθνή πορεία επιστρέφει στην Ελλάδα και, έχοντας στη διάθεσή του ένα εξαιρετικό σύνολο ηθοποιών, αγγίζει με το δικό του τρόπο ένα κείμενο που ξεχωρίζει για την αμεσότητα και τη ζωντάνια του.
Η Ραραού, απόμαχη ηθοποιός των μπουλουκιών, «μεγάλη φίρμα της επιθεώρησης» όπως η ίδια αυτοσυστήνεται, ξεδιπλώνει μπροστά μας τη ζωή της και μαζί με αυτή κομμάτια από την ιστορία της νεότερης Ελλάδας από την κατοχή και μετά. Η πορεία της ζωντανεύει στη σκηνή μέσα από φλας μπακ εικόνων μιας κοινωνίας που προσπαθεί να τα «βολέψει» σε συνθήκες ανέχειας. Αλήθειες και ψέματα γίνονται ένα, καθώς η Ραραού ξαναφτιάχνει κάθε φορά την ιστορία της από την αρχή σε μια διαρκή μάχη επιβίωσης ακροβατώντας ανάμεσα στο κωμικό και το τραγικό.
Η ταυτότητα της παράστασης
Σκηνοθεσία – Δραματουργική προσαρμογή: Νικίτα Μιλιβόγεβιτς
Σκηνικά –κοστούμια: Κέννυ Μακ Λέλλαν
Μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός
Κίνηση: Αμάλια Μπένετ
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Ξένια Θεμελή
Διανομή
Ραραού: Θέμις Μπαζάκα
Μητέρα της Ρουμπίνης/Ραραούς (Ασημίνα): Θεοδώρα Τζήμου
Μητέρα (Σε μεγαλύτερη ηλικία) / Χρυσάφαινα / Κυρία Φανή: Υβόννη Μαλτέζου
Άλφιο: Αντώνης Φραγκάκης
Ανάπηρος: Θεμιστοκλής Πάνου
Πατέρας / Ο τίμιος: Κώστας Βασαρδάνης
Ρουμπίνη: Ηρώ Μπέζου
Παπάς: Βασίλης Καραμπούλας
Κανέλλω: Αγγελική Δημητρακοπούλου
Σαλώμη: Τζένη Κόλλια
Φάνης: Γιάννης Τσεμπερλίδης
Προ-παράσταση: 6/4/2011
Πρώτη παράσταση: 7/4/2011
Τελευταία παράσταση: 15/5/2011
Φωτογραφίες: Εύη Φυλακτού
Καλοκαίρι 2011: "Ηρακλής μαινόμενος" του Ευριπίδη
Στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στις 5 και 6 Αυγούστου
Ο "Ηρακλής μαινόμενος", έργο συγκλονιστικό, από τα λιγότερο παιγμένα – αλλά ακριβώς για αυτό το λόγο και με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμενόμενα – κείμενα του Ευριπίδη παρουσιάζεται για δεύτερη μόλις φορά από το Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού στις 5 και 6 Αυγούστου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου και στη συνέχεια σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.
Ο Ηρακλής επιστρέφει από τον Κάτω Κόσμο, όπου είχε πάει για φέρει τον Κέρβερο, και ανακαλύπτει ότι η οικογένειά του έχει καταδικαστεί σε θάνατο από τον Λύκο, που βασιλεύει παράνομα στη Θήβα. Θριαμβεύει σκοτώνοντας τον Λύκο, όμως ένθεη μανία, σταλμένη από την Ήρα, τον στρέφει ενάντια στην οικογένειά του. Όταν θα συνειδητοποιήσει ότι, μέσα στην τρέλα του, έχει σκοτώσει τη γυναίκα και τα παιδιά του, ο τραγικός ήρωας θα βυθιστεί στην απελπισία και στην απόγνωση.
Σκηνοθεσία: Μιχαήλ Μαρμαρινός
Σκηνικά: Ελένη Μανωλοπούλου
Κοστούμια: Κέννυ Μακ Λέλλαν
Επιμέλεια κίνησης-Χορογραφία: Κωνσταντίνος Ρήγος
Μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός
Φωτισμοί: Thomas Walgrave
Βοηθός σκηνοθέτη: Μυρτώ Περβολαράκη
Διανομή
Ηρακλής - Άγγελος: Νίκος Καραθάνος
Μεγάρα: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη
Αμφιτρύων: Μηνάς Χατζησάββας
Θησέας: Θοδωρής Αθερίδης
Ίρις: Στεφανία Γουλιώτη
Λύσσα: Θεοδώρα Τζήμου
Λύκος: Γιώργος Γάλλος
Χορός: Γιάννης Βογιατζής, Γιώργος Μπινιάρης, Γιώργος Ζιόβας, Γρηγόρης Ευαγγελάτος, Αργύρης Πανταζάρας, Γιάννης Παπαδόπουλος, Προκόπης Αγαθοκλέους, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Κώστας Κοράκης, Kωνσταντίνος Ασπιώτης, Γιούλα Μπούνταλη, Δημήτρης Μακαλιάς, Ντένης Μακρής
Για την παράσταση
HΡΑΚΛΗΣ ΜΑΙΝΟΜΕΝΟΣ
«..για να εξανθρωπίσει λέει τη γη!..»
( Αμφιτρύων, πρόλογος. στιχ. 20)
Ο Ηρακλής μοιάζει να έρχεται από την τελευταία ελληνική γενιά – πριν! Αρκετά πριν από το σήμερα - που πίστευε και αγωνιζότανε για Ιδέες.. Για να προδοθεί τελικά από φίλους και από εχθρούς. Και με αυτή την απόλυτη γεύση της προδοσίας να οδηγηθεί στην καταστροφή. Και μετά να προσπαθήσει το θάνατο..
Η Ιστορία έχει μόνο μια ελπίδα να ξανακερδηθεί στη συνείδηση όταν τα γεγονότα προσκρούσουν στα βράχια: Όταν μας συμμαζεύει για να μας αφηγηθεί τον εαυτό της.
Η Ελπίδα δε βρίσκεται στην Ιστορία
Βρίσκεται στην Αφήγηση
Μιχαήλ Μαρμαρινός
Ο Ηρακλής επιστρέφει από τον Κάτω Κόσμο, όπου είχε πάει για φέρει τον Κέρβερο, και ανακαλύπτει ότι η οικογένειά του έχει καταδικαστεί σε θάνατο από τον Λύκο, που βασιλεύει παράνομα στη Θήβα. Θριαμβεύει σκοτώνοντας τον Λύκο, όμως ένθεη μανία, σταλμένη από την Ήρα, τον στρέφει ενάντια στην οικογένειά του. Όταν θα συνειδητοποιήσει ότι, μέσα στην τρέλα του, έχει σκοτώσει τη γυναίκα και τα παιδιά του, ο τραγικός ήρωας θα βυθιστεί στην απελπισία και στην απόγνωση.
Σκηνοθεσία: Μιχαήλ Μαρμαρινός
Σκηνικά: Ελένη Μανωλοπούλου
Κοστούμια: Κέννυ Μακ Λέλλαν
Επιμέλεια κίνησης-Χορογραφία: Κωνσταντίνος Ρήγος
Μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός
Φωτισμοί: Thomas Walgrave
Βοηθός σκηνοθέτη: Μυρτώ Περβολαράκη
Διανομή
Ηρακλής - Άγγελος: Νίκος Καραθάνος
Μεγάρα: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη
Αμφιτρύων: Μηνάς Χατζησάββας
Θησέας: Θοδωρής Αθερίδης
Ίρις: Στεφανία Γουλιώτη
Λύσσα: Θεοδώρα Τζήμου
Λύκος: Γιώργος Γάλλος
Χορός: Γιάννης Βογιατζής, Γιώργος Μπινιάρης, Γιώργος Ζιόβας, Γρηγόρης Ευαγγελάτος, Αργύρης Πανταζάρας, Γιάννης Παπαδόπουλος, Προκόπης Αγαθοκλέους, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Κώστας Κοράκης, Kωνσταντίνος Ασπιώτης, Γιούλα Μπούνταλη, Δημήτρης Μακαλιάς, Ντένης Μακρής
Για την παράσταση
HΡΑΚΛΗΣ ΜΑΙΝΟΜΕΝΟΣ
«..για να εξανθρωπίσει λέει τη γη!..»
( Αμφιτρύων, πρόλογος. στιχ. 20)
Ο Ηρακλής μοιάζει να έρχεται από την τελευταία ελληνική γενιά – πριν! Αρκετά πριν από το σήμερα - που πίστευε και αγωνιζότανε για Ιδέες.. Για να προδοθεί τελικά από φίλους και από εχθρούς. Και με αυτή την απόλυτη γεύση της προδοσίας να οδηγηθεί στην καταστροφή. Και μετά να προσπαθήσει το θάνατο..
Η Ιστορία έχει μόνο μια ελπίδα να ξανακερδηθεί στη συνείδηση όταν τα γεγονότα προσκρούσουν στα βράχια: Όταν μας συμμαζεύει για να μας αφηγηθεί τον εαυτό της.
Η Ελπίδα δε βρίσκεται στην Ιστορία
Βρίσκεται στην Αφήγηση
Μιχαήλ Μαρμαρινός
Καλοκαίρι 2011: "Σκηνοβάτες" του Σταμάτη Φασουλή
Στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στις 15 και 16 Ιουλίου
Τέλος του δεύτερου μ.Χ. αιώνα. Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία καταρρέει. Είναι το τέλος μιας εποχής.
Μέσα σε αυτό το κλίμα της κατάρρευσης και της παρακμής φτάνουν σε ένα αρχαίο θέατρο τρεις θίασοι από τρεις άκρες της αυτοκρατορίας και στήνουν τους δικούς τους, αυτοσχέδιους δραματικούς αγώνες, κατά το πρότυπο του «ένδοξου» παρελθόντος.
Σε μια σπαρταριστή σκηνική σύνθεση που πηγαίνει στο βάθος του χρόνου και στις απαρχές της αρχαίας ελληνικής Γραμματείας για να φτάσει στη ρωμαϊκή περίοδο, η ιστορία του θεάτρου ζωντανεύει επί σκηνής. Αποσπάσματα από τραγωδίες και κωμωδίες Ελλήνων και ρωμαίων ποιητών, ύμνοι και χορικά, μίμοι καθώς και εντυπωσιακές αθλοπαιδιές, μονομαχίες, ακροβατικά και θεαματικές επιδείξεις με φωτιές - στοιχεία της ρωμαϊκής αρένας – συνθέτουν ένα ετερόκλητο, πολύχρωμο και γοητευτικό κολάζ!
Μια παράσταση που φτάνει μέχρι τις μέρες μας μέσα από τις αναλογίες του χθες και του σήμερα, που εναλλάσσει το γέλιο με το δάκρυ και κλείνει το μάτι στον σύγχρονο θεατή σε πρώτη παρουσίαση στις 15 και 16 Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου και στη συνέχεια σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.
Ένα εντυπωσιακό σύνολο ηθοποιών δίνει ζωή στο πρωτότυπο αυτό σκηνικό εγχείρημα: Νένα Μεντή, Σοφία Φιλιππίδου, Δημήτρης Λιγνάδης, Νίκος Κουρής, Τάνια Τρύπη, Ελένη Κοκκίδου, Μάκης Παπαδημητρίου, Ευαγγελία Μουμούρη, Θανάσης Αλευράς, Σωκράτης Πατσίκας, Άλκηστις Πουλοπούλου, Φοίβος Ριμένας, Μαργαρίτα Λουμάκη, Αγορίτσα Οικονόμου, Γιώργος Δεπάστας, Δημήτρης Τσέλιος, Δήμητρα Σιγάλα, Χρήστος Σπανός, Ελένη Βεργέτη, Κλειώ – Δανάη Οθωναίου, Μίνως Θεοχάρης, Νάντια Κοντογεώργη, Ηρώ Μπέζου, Σπύρος Ανδρεόπουλος, Άγγελος Τριανταφύλλου, Σπύρος Κυριαζόπουλος, Αντώνης Πασβάντης, Δημήτρης Καπετανάκης, Νεφέλη Κουρή, Τζένη Διαγούπη.
Μετάφραση – Δραματουργία -Σκηνοθεσία: Σταμάτης Φασουλής
Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης
Κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη
Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
Κίνηση: Φωκάς Ευαγγελινός
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Γιώργος Λύρας
Δραματολόγος: Ειρήνη Μουντράκη
Μέσα σε αυτό το κλίμα της κατάρρευσης και της παρακμής φτάνουν σε ένα αρχαίο θέατρο τρεις θίασοι από τρεις άκρες της αυτοκρατορίας και στήνουν τους δικούς τους, αυτοσχέδιους δραματικούς αγώνες, κατά το πρότυπο του «ένδοξου» παρελθόντος.
Σε μια σπαρταριστή σκηνική σύνθεση που πηγαίνει στο βάθος του χρόνου και στις απαρχές της αρχαίας ελληνικής Γραμματείας για να φτάσει στη ρωμαϊκή περίοδο, η ιστορία του θεάτρου ζωντανεύει επί σκηνής. Αποσπάσματα από τραγωδίες και κωμωδίες Ελλήνων και ρωμαίων ποιητών, ύμνοι και χορικά, μίμοι καθώς και εντυπωσιακές αθλοπαιδιές, μονομαχίες, ακροβατικά και θεαματικές επιδείξεις με φωτιές - στοιχεία της ρωμαϊκής αρένας – συνθέτουν ένα ετερόκλητο, πολύχρωμο και γοητευτικό κολάζ!
Μια παράσταση που φτάνει μέχρι τις μέρες μας μέσα από τις αναλογίες του χθες και του σήμερα, που εναλλάσσει το γέλιο με το δάκρυ και κλείνει το μάτι στον σύγχρονο θεατή σε πρώτη παρουσίαση στις 15 και 16 Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου και στη συνέχεια σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.
Ένα εντυπωσιακό σύνολο ηθοποιών δίνει ζωή στο πρωτότυπο αυτό σκηνικό εγχείρημα: Νένα Μεντή, Σοφία Φιλιππίδου, Δημήτρης Λιγνάδης, Νίκος Κουρής, Τάνια Τρύπη, Ελένη Κοκκίδου, Μάκης Παπαδημητρίου, Ευαγγελία Μουμούρη, Θανάσης Αλευράς, Σωκράτης Πατσίκας, Άλκηστις Πουλοπούλου, Φοίβος Ριμένας, Μαργαρίτα Λουμάκη, Αγορίτσα Οικονόμου, Γιώργος Δεπάστας, Δημήτρης Τσέλιος, Δήμητρα Σιγάλα, Χρήστος Σπανός, Ελένη Βεργέτη, Κλειώ – Δανάη Οθωναίου, Μίνως Θεοχάρης, Νάντια Κοντογεώργη, Ηρώ Μπέζου, Σπύρος Ανδρεόπουλος, Άγγελος Τριανταφύλλου, Σπύρος Κυριαζόπουλος, Αντώνης Πασβάντης, Δημήτρης Καπετανάκης, Νεφέλη Κουρή, Τζένη Διαγούπη.
Μετάφραση – Δραματουργία -Σκηνοθεσία: Σταμάτης Φασουλής
Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης
Κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη
Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
Κίνηση: Φωκάς Ευαγγελινός
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Γιώργος Λύρας
Δραματολόγος: Ειρήνη Μουντράκη
Κοινή Θέα: Σύγχρονη Τέχνη στο Εθνικό Θέατρο
Συνεχίζεται για τέταρτη χρονιά ο διάλογος του θεάτρου με τις εικαστικές τέχνες και πιο συγκεκριμένα με αυτές που ανήκουν στο πεδίο συνάντησης της σύγχρονης τέχνης με το θέατρο. Μέσα από αυτή την πρωτοβουλία το Εθνικό Θέατρο επιδιώκει να φέρει το θεατρικό κοινό σε επαφή με το έργο σύγχρονων εικαστικών δημιουργών σε κοινή θέα με τις παραστάσεις του.
Την άνοιξη, οι θεατές θα μπορούν να δουν στα φουαγιέ της Νέας και της Κεντρική Σκηνής του κτιρίου Τσίλλερ έργα των Κωστή Βελώνη και Άγγελου Παπαδημητρίου. Tα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011, από τις 7:30 έως τις 8:30 το βράδυ. Η έκθεση θα παραμείνει ανοιχτή έως τις 15 Μαΐου 2011.
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου είναι από τους σημαντικότερους σύγχρονους έλληνες καλλιτέχνες. Καλλιτέχνης, με ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία, κινείται με άνεση σε διαφορετικούς χώρους της τέχνης, χωρίς να περιορίζεται σε ένα μέσο. Θέατρο, τραγούδι, εικαστικά, εναλλάσσονται και συμπληρώνουν το ένα το άλλο συστήνοντας ένα έργο πλούσιο και πολύπλευρο που χαρακτηρίζεται ωστόσο από συνεκτικότητα. Η θεατρικότητα είναι από τα κύρια χαρακτηριστικά του εικαστικού του έργου τόσο στην έκφραση όσο στην σχέση του με το κοινό. Ο Παπαδημητρίου απευθύνεται στον θεατή, μπαίνει σε μια διαλεκτική σχέση μαζί του με θεατρικούς όρους. Τα γλυπτά του έχουν μια μελοδραματική σχεδόν ομορφιά. Συχνά θυμίζουν παλιομοδίτικα, πορσελάνινα μπιμπελό ή κιτς γλυπτά τα οποία όμως έχουν ένα διφορούμενο χαρακτήρα. Ισορροπεί τέλεια το χιούμορ και την ειρωνεία με την ομορφιά και το κιτς. Χρησιμοποιεί σύμβολα που είναι συνδεδεμένα με την ιστορία της τέχνης, την παράδοση, ή την θρησκεία και έννοιες όπως η αισθητική και κάνει μια κριτική στα στερεότυπα της σύγχρονης κοινωνίας και τους μηχανισμούς που τα επιβάλλουν.
Στο φουαγιέ του Α’ εξώστη της Κεντρικής Σκηνής θα παρουσιαστούν γλυπτά από διάφορες περιόδους της δουλειάς του καλλιτέχνη.
Η παρουσίαση του εικαστικού του έργου στο Εθνικό Θέατρο συμπίπτει με την συμμετοχή του στην παράσταση Συρανό ντε Μπερζεράκ η οποία παίζεται στην Κεντρική Σκηνή.
Ο Κωστής Βελώνης είναι επίσης από τους πιο ενδιαφέροντες και σημαντικούς καλλιτέχνες της γενιάς του. Χρησιμοποιεί για τη δημιουργία των αφαιρετικών γλυπτών και εγκαταστάσεών του υλικά απλά, ευτελή, με κυρίαρχο το ξύλο. Παρά την απλότητα και την οικονομία που τα χαρακτηρίζει, τα έργα του Βελώνη είναι πολύ εκφραστικά. Με φορμαλιστικές αναφορές στην ιστορία της τέχνης και πιο συγκεκριμένα στην εικαστική γλώσσα των avant-garde κινημάτων του 20ου αιώνα (π.χ. bauhaus) ενσωματώνει στα έργα του επίσης στοιχεία ποιητικά. Απευθύνεται στον θεατή σε δύο επίπεδα πλέκοντας τις προσωπικές του αφηγήσεις με μια ιστορική, κοινωνική, πολιτική κριτική με κεντρικό άξονα τις ανεκπλήρωτες ουτοπίες της εποχής του μοντερνισμού. Η ειρωνεία και το χιούμορ που αποκαλύπτεται συχνά από την σχέση των έργων με τους τίτλους τους τονίζουν τον διττό τους χαρακτήρα. Ο Βελώνης καταφέρνει με ανεπιτήδευτο τρόπο να ‘μιλήσει’ για θέματα όπως η ιστορία και η πολιτική χωρίς να στερεί από τα έργα του την ποιητικότητα, τον λυρισμό και τον ρομαντισμό.
Στο φουαγιέ της Νέας Σκηνής Νίκος Κούρκουλος θα παρουσιαστεί μια σειρά από καινούργια έργα του καλλιτέχνη.
Η είσοδος στην Κοινή Θέα είναι δωρεάν ημέρες και ώρες παραστάσεων.
Επιμέλεια: Ελένη Κούκου και Κατερίνα Τσέλου
Εγκαίνια
Τετάρτη, 23 Μαρτίου 2011
7:00 – 8:30 μ.μ.
Διάρκεια
23 Μαρτίου – 15 Μαΐου 2011
Την άνοιξη, οι θεατές θα μπορούν να δουν στα φουαγιέ της Νέας και της Κεντρική Σκηνής του κτιρίου Τσίλλερ έργα των Κωστή Βελώνη και Άγγελου Παπαδημητρίου. Tα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011, από τις 7:30 έως τις 8:30 το βράδυ. Η έκθεση θα παραμείνει ανοιχτή έως τις 15 Μαΐου 2011.
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου είναι από τους σημαντικότερους σύγχρονους έλληνες καλλιτέχνες. Καλλιτέχνης, με ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία, κινείται με άνεση σε διαφορετικούς χώρους της τέχνης, χωρίς να περιορίζεται σε ένα μέσο. Θέατρο, τραγούδι, εικαστικά, εναλλάσσονται και συμπληρώνουν το ένα το άλλο συστήνοντας ένα έργο πλούσιο και πολύπλευρο που χαρακτηρίζεται ωστόσο από συνεκτικότητα. Η θεατρικότητα είναι από τα κύρια χαρακτηριστικά του εικαστικού του έργου τόσο στην έκφραση όσο στην σχέση του με το κοινό. Ο Παπαδημητρίου απευθύνεται στον θεατή, μπαίνει σε μια διαλεκτική σχέση μαζί του με θεατρικούς όρους. Τα γλυπτά του έχουν μια μελοδραματική σχεδόν ομορφιά. Συχνά θυμίζουν παλιομοδίτικα, πορσελάνινα μπιμπελό ή κιτς γλυπτά τα οποία όμως έχουν ένα διφορούμενο χαρακτήρα. Ισορροπεί τέλεια το χιούμορ και την ειρωνεία με την ομορφιά και το κιτς. Χρησιμοποιεί σύμβολα που είναι συνδεδεμένα με την ιστορία της τέχνης, την παράδοση, ή την θρησκεία και έννοιες όπως η αισθητική και κάνει μια κριτική στα στερεότυπα της σύγχρονης κοινωνίας και τους μηχανισμούς που τα επιβάλλουν.
Στο φουαγιέ του Α’ εξώστη της Κεντρικής Σκηνής θα παρουσιαστούν γλυπτά από διάφορες περιόδους της δουλειάς του καλλιτέχνη.
Η παρουσίαση του εικαστικού του έργου στο Εθνικό Θέατρο συμπίπτει με την συμμετοχή του στην παράσταση Συρανό ντε Μπερζεράκ η οποία παίζεται στην Κεντρική Σκηνή.
Ο Κωστής Βελώνης είναι επίσης από τους πιο ενδιαφέροντες και σημαντικούς καλλιτέχνες της γενιάς του. Χρησιμοποιεί για τη δημιουργία των αφαιρετικών γλυπτών και εγκαταστάσεών του υλικά απλά, ευτελή, με κυρίαρχο το ξύλο. Παρά την απλότητα και την οικονομία που τα χαρακτηρίζει, τα έργα του Βελώνη είναι πολύ εκφραστικά. Με φορμαλιστικές αναφορές στην ιστορία της τέχνης και πιο συγκεκριμένα στην εικαστική γλώσσα των avant-garde κινημάτων του 20ου αιώνα (π.χ. bauhaus) ενσωματώνει στα έργα του επίσης στοιχεία ποιητικά. Απευθύνεται στον θεατή σε δύο επίπεδα πλέκοντας τις προσωπικές του αφηγήσεις με μια ιστορική, κοινωνική, πολιτική κριτική με κεντρικό άξονα τις ανεκπλήρωτες ουτοπίες της εποχής του μοντερνισμού. Η ειρωνεία και το χιούμορ που αποκαλύπτεται συχνά από την σχέση των έργων με τους τίτλους τους τονίζουν τον διττό τους χαρακτήρα. Ο Βελώνης καταφέρνει με ανεπιτήδευτο τρόπο να ‘μιλήσει’ για θέματα όπως η ιστορία και η πολιτική χωρίς να στερεί από τα έργα του την ποιητικότητα, τον λυρισμό και τον ρομαντισμό.
Στο φουαγιέ της Νέας Σκηνής Νίκος Κούρκουλος θα παρουσιαστεί μια σειρά από καινούργια έργα του καλλιτέχνη.
Η είσοδος στην Κοινή Θέα είναι δωρεάν ημέρες και ώρες παραστάσεων.
Επιμέλεια: Ελένη Κούκου και Κατερίνα Τσέλου
Εγκαίνια
Τετάρτη, 23 Μαρτίου 2011
7:00 – 8:30 μ.μ.
Διάρκεια
23 Μαρτίου – 15 Μαΐου 2011
Music Box: Ελένη Κοκκίδου
«Όλο τον κόσμο γύρισα και πουθενά δεν πήγα»
Η Ελένη Κοκκίδου σε μία ξεχωριστή μουσική παράσταση βασισμένη σε κείμενα της Μέμης Σπυράτου.
«Όλο τον κόσμο γύρισα και πουθενά δεν πήγα»
Ο Γολγοθάς μίας αθώας ψυχής στη δίνη αβυσσαλέων ερώτων.
Με την Ελένη Κοκκίδου σε μια μοναδική βραδιά με θέμα τον έρωτα πλημμυρισμένη με αγαπημένα, ελληνικά και ξένα τραγούδια, ολοκληρώνεται τα μεσάνυχτα της 15ης Απριλίου το Music Box του Εθνικού Θεάτρου.
Παρασκευή 15 Απριλίου, 24:00, Αίθουσα Εκδηλώσεων
Σκηνοθεσία: Μέμη Σπυράτου
Πιάνο: Άγγελος Τριανταφύλλου
Κοντραμπάσο: Δημήτρης Τίγκας
Είσοδος: 5€
«Όλο τον κόσμο γύρισα και πουθενά δεν πήγα»
Ο Γολγοθάς μίας αθώας ψυχής στη δίνη αβυσσαλέων ερώτων.
Με την Ελένη Κοκκίδου σε μια μοναδική βραδιά με θέμα τον έρωτα πλημμυρισμένη με αγαπημένα, ελληνικά και ξένα τραγούδια, ολοκληρώνεται τα μεσάνυχτα της 15ης Απριλίου το Music Box του Εθνικού Θεάτρου.
Παρασκευή 15 Απριλίου, 24:00, Αίθουσα Εκδηλώσεων
Σκηνοθεσία: Μέμη Σπυράτου
Πιάνο: Άγγελος Τριανταφύλλου
Κοντραμπάσο: Δημήτρης Τίγκας
Είσοδος: 5€
Παραστάσεις μετά το Πάσχα!
Συνεχίζονται μετά τις διακοπές του Πάσχα έως τις 15 Μαΐου στο Εθνικό Θέατρο:
Κεντρική Σκηνή
Η τριλογία του παραθερισμού, του Κάρλο Γκολντόνι σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη
Τρισεύγενη, του Κωστή Παλαμά σε σκηνοθεσία Λυδίας Κονιόρδου
Νέα Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος»
Η μητέρα του σκύλου, του Παύλου Μάτεσι σε σκηνοθεσία Νικίτα Μιλιβόγεβιτς
Παιδική Σκηνή – Σκηνή Κατίνα Παξινού
Παραμύθι χωρίς όνομα, της Πηνελόπης Δέλτα σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά
Κεντρική Σκηνή
Η τριλογία του παραθερισμού, του Κάρλο Γκολντόνι σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη
Τρισεύγενη, του Κωστή Παλαμά σε σκηνοθεσία Λυδίας Κονιόρδου
Νέα Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος»
Η μητέρα του σκύλου, του Παύλου Μάτεσι σε σκηνοθεσία Νικίτα Μιλιβόγεβιτς
Παιδική Σκηνή – Σκηνή Κατίνα Παξινού
Παραμύθι χωρίς όνομα, της Πηνελόπης Δέλτα σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου