Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

«Έφυγε» η αγαπημένη ηθοποιός Αντιγόνη Βαλάκου

Αντίο....                   

val

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών η αγαπημένη και σπουδαία ηθοποιός Αντιγόνη Βαλάκου.
Η Αντιγόνη Βαλάκου γεννήθηκε το 1930 στην Καβάλα και σε ηλικία 16 ετών μετακόμισε στην Αθήνα. Το πάθος της για την υποκριτική ήταν τόσο μεγάλο που παράλληλα με τις δύο τελευταίες γυμνασιακές τάξεις, φοιτούσε και στο «Θεατρικό Σπουδαστήριο» του Βασίλη Ρώτα.
Η Οφηλία που υποδύθηκε στον Άμλετ το 1955, η ερμηνεία της ως Άννα Φρανκ στον θίασο του Κώστα Μουσούρη και η Ηλέκτρα της υπό τη σκηνοθετική μπαγκέτα του Σπύρου Ευαγγελάτου, έχουν αφήσει εποχή. Το 1958 τιμήθηκε μάλιστα με το θεατρικό έπαθλο της Μαρίκας Κοτοπούλη. Εμείς οι νεώτεροι την απολαύσαμε τα τελευταία χρόνια στον μονόλογο της Ρόουζ στο θέατρο Χώρα, όπου ήταν πραγματικά συγκλονιστική, αλλά και πέρσι στη Μαντάμ Φλο που ανέβασε με τον Γιώργο Καραμίχο στο Αγγέλων Βήμα.
Εκτός του θεάτρου, έχει λάβει μέρος και σε πολλές ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες, όπως «Οι ουρανοί είναι δικοί μας»,«Ο δρόμος με τις ακακίες», «Γκόλφω» κ.ά.


________________
zougla.gr

Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013

”Γαμ” όπως λέμε…;



 * Κριτική Παράστασης      


Χτες το βράδυ στο δρόμο για την αναζήτηση του θεάτρου ”Θησείο για τις Τέχνες” και την οδό Τουρναβίτου τρακάρω ένα ζευγάρι. Τους λέω τι ψάχνω, λέω την οδό και μου απαντάνε με ενθουσιασμό ”Πας γαμ;” Τους κοιτάω έκπληκτη, ενώ αρχίζουν να ψάχνουν στο gps την οδό- πήγαιναν κι εκείνοι-, και μου λένε πως ελπίζουν να έχω εισιτήριο γιατί γίνεται χαμός. Αυτή είναι η πρώτη εντύπωση -θετική ομολογώ- για την παράσταση ”Γαμ”, που από τον τίτλο κιόλας καθιστά σαφές πως δε θα αφήσει το θεατή να ξεκλέψει ούτε μια ματιά για την υπόθεση πριν την έναρξη της παράστασης. Και πράματι μπαίνοντας στο θέατρο βλέπω πως το αθηναικό κοινό-νέο στην πλειοψηφία του- δε μένει ασυγκίνητο στο κάλεσμα του ”Γαμ” όσο κι αν το θέαμα που το τελευταίο υπόσχεται μοιάζει μετέωρο λόγω του τίτλου.

Αυτή είναι και η μαγεία. Μια λέξη που δεν παραπέμπει σε τίποτα και ουσιαστικά -αν δεν έχεις διαβάσει το ομότιτλο βιβλίο της Κατερίνας Έσσλιν στο οποίο βασίζεται η παράσταση- δεν ξέρεις τι περιμένεις να δεις.
Γαμ δε σημαίνει απολύτως τίποτα, παρά μόνο κάθε νύχτα στις τρεις και πέντε τα ξημερώματα που η λέξη ”γαμώτο” τρώει μια τσεκουριά και σπάει στα δύο.
Οι ηθοποιοί μπλέκονται με το κοινό και συστήνονται σαν μέρος του τελευταίου, ώσπου να πέσουν τα φώτα και να ορμήσουν στο κέντρο της σκηνής, ξεδιπλώνοντας τις ιστορίες των χαρακτήρων. Σκόρπιοι χαρακτήρες, σκόρπιες ιστορίες και λόγια που όμως κάτω από το σουρεαλιστικό τους πέπλο έχουν μια όψη γνώριμη. Λόγια και σκέψεις που δε θα στερεώνονταν σε μια κοινωνία μεταξύ ανθρώπων που κινούνται με παντιέρα τον ορθολογισμό, αλλά σε μια κοινωνία που κινείται με άξονα την ελευθερία του υποσυνείδητου. Ένα άδειασμα ανακυκλωμένων σκέψεων που κατοικούν στο υποσυνείδητο θα έλεγα, λοιπόν, πως είναι η παράσταση ”Γαμ”, που καυτηριάζει μοναδικά τους ρόλους και τις σχέσεις γονιών-παιδιών, συζύγων,κάνει ένα ευφυές σχόλιο για την ψυχολογία, ενώ παράλληλα διακρίνει τη μοναξιά πίσω από την σκληρότητα και το αμείλικτο πέρασμα του χρόνου που νεκρώνει τη δράση. Ένα υποδόριο χιούμορ που ”αδειάζει” κάθε ορθολογική νόρμα έρχεται να συμπληρώσει το παζλ. Πράγματι, κάθε αιτιοκρατική νοηματική αρχή παραγκωνίζεται, και αναδεικνύεται μια ιστορία κοινή και αμείλικτα συνεπής στην ασυνέπειά της. Η ίδια η ζωή που διέπεται από την τυχαιότητα σε κάθε της έκφανση.
Η παράσταση είναι βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο της Κατερίνας Έσσλιν, ενώ τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Δημήτρης Μπογδάνος. Μέχρι τις 20 Οκτωβρίου μπορείτε να την παρακολουθήσετε από στο θέατρο ”Θησείο για τις Τέχνες”. Αξίζει να την δείτε για να πείτε και εσείς τη δική σας εκδοχή για τον όρο ”Γαμ”!

Πρωταγωνιστούν: Χάρης Αττώνης, Ναταλία Καλημερατζή,Αγγελική Μαχαιρά, Ιωάννα Μπακαλάκου, Ιωάννα Νασιοπούλου, Νικολίτσα Ντρίζη, Φάνης Παυλόπουλος, Γιώργος Στάμος, Υβόννη Τζάθα, Στέλιος Ψαρουδάκης.

ΔΕΥΤΈΡΑ-ΤΡΙΤΗ-ΤΕΤΑΡΤΗ : 21:00
ΣΑΒΒΑΤΟ : 19:00
ΚΥΡΙΑΚΗ : 21:00



_____________
http://www.pints.gr/?p=76340

Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2013

ΕΡΤ - ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΦΩΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ



Θλιβερά ανθρωπάκια φιμώνουν
την Φωνή των Ελλήνων
με το κλείσιμο της ΕΡΤ!
ΑΙΣΧΟΣ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ!

Αδιανόητο να σιγήσει η Φωνή του Ελληνισμού της ΕΡΤ!
Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος

Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013

Οριστικό «λουκέτο» για το θέατρο Βικτώρια



Η εταιρεία που το εκμεταλλεύεται αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις οικονομικές υποχρεώσεις.

 H θεατρική Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «Οδύσσεια – Πολιτιστικές Εκδηλώσεις» που εκμεταλλεύεται το Θέατρο Βικτώρια από το 1995, ανακοίνωσε ότι αδυνατεί να αντεπεξέλθει πλέον στις ολοένα αυξανόμενες, οικονομικές υποχρεώσεις και ως εκ τούτου την 31/10, μετά την ολοκλήρωση των παραστάσεων «Γελώντας Άγρια» αναστέλει τη λειτουργία της και κλείνει οριστικά το Θέατρο Βικτώρια. 
 Ο Δημήτρης Κομνηνός, διαχειριστής σήμερα της εταιρείας και καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου Βικτώρια σχολίασε σχετικά: «Ανέλαβα το Βικτώρια το 2006 με όνειρα και αγάπη για το Θέατρο. Εδώ έζησα μερικές από τις συγκλονιστικότερες σκηνοθετικές στιγμές της ζωής μου και ταυτόχρονα έδωσα «βήμα» σε νέους αλλά και παλαιότερους καλλιτέχνες. Έδωσα έναν δύσκολο κι αθόρυβο αγώνα, όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς καμία απολύτως υποστήριξη από κανένα δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα. 
Όλες οι παραγωγές του θεάτρου χρηματοδοτήθηκαν από τα έσοδα των εισιτηρίων και δικούς μου πόρους αποκλειστικά. Θέλω να επισημάνω ότι, παρά τις πρωτοφανείς αντιξοότητες της συνεχιζόμενης κρίσης που όλοι βιώνουμε, δεν αφήνω πίσω μου ούτε ένα ευρώ χρέος, ούτε έναν απλήρωτο λογαριασμό όπως ήταν και είναι η πάγια πρακτική μου.
 Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τους εργαζόμενους του θεάτρου καθώς και τους δεκάδες συνεργάτες και ηθοποιούς που πέρασαν από το σανίδι της σκηνής. Θέλω να ευχαριστήσω το θεατρόφιλο κοινό, τον κόσμο που τίμησε με την παρουσία του, όλα αυτά τα χρόνια, τις παραστάσεις μας.» Μερικές από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις του Θεάτρου Βικτώρια ήταν: 
Η Φαλακρή Τραγουδίστρια (2012-2013, 2006-2007), Fucking Games (2011), Αυτό θα το Δούμε (2009-2010), Η Βασίλισσα της Ομορφιάς (2009), Το Σπιρτόκουτο (2007-2008), Rocky Horror Show (2005-2006), Μπεντ (2002-2003, 1995-1996), Μπαρ των Αγγέλων (2001-2002), Χορεύοντας στη Λουνάσα (1998-2000) κ.ά. 

____________________
Πηγή: www.lifo.gr

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

«Γιαννούλης Χαλεπάς, Η Κοιμωμένη μου» και «Η απολογία του Σωκράτη» στην Κεντρική σκηνή του Θεάτρου «4 Εποχές»

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΘΕΑΤΡΟ
«Γιαννούλης Χαλεπάς, Η Κοιμωμένη μου»
Για τέταρτη συνεχή χρονιά
ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

Έναρξη: 3 Οκτωβρίου 2013
Έως: 10 Νοεμβρίου 2013
Το έργο που τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο του Υπουργείου Πολιτισμού και η παράσταση που απέσπασε τις καλύτερες κριτικές του κοινού !
4ος ΧΡΟΝΟΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ !
Γιαννούλης Χαλεπάς Η κοιμωμένη μου 1_θέατρο 4 Εποχές.JPG

Το Θέατρο «Τέσσερις Εποχές» παρουσιάζει από τις 3 Οκτωβρίου 2013, το βραβευμένο έργο του Γιώργου Α. Χριστοδούλου «Γιαννούλης Χαλεπάς, η Κοιμωμένη μου» σε σκηνοθεσία του Γιάννη Μόρτζου. Για πρώτη φορά, στην ιστορία του Νεοελληνικού θεάτρου, παρουσιάζεται σε θεατρική μορφή η ζωή ενός σπουδαίου και συνάμα ιδιόρρυθμου καλλιτέχνη. Του ρομαντικού γλύπτη, Γιαννούλη Χαλεπά.
Μια μοναχική βασανισμένη ψυχή, με ανατριχιαστικές καταστάσεις, φτωχικά χρόνια, δραματικά περάσματα, περιπλανήσεις, θάνατοι, απορρίψεις και στο τέλος η μεγάλη δικαίωση. Ένας άντρας που στα 25 του έφτιαξε την Κοιμωμένη και στα 37 του νοσηλεύεται στο ψυχιατρείο της Κέρκυρας για 14 χρόνια!!! Όμως ο Γολγοθάς του μεγάλου γλύπτη, δεν έχει τέλος…
Όταν επιστρέφει στην γενέτειρά του, στον Πύργο της Τήνου, οι χωριανοί του τον θεωρούν τον   τρελό του χωριού και κάποιοι δεν διστάζουν να τον στέλνουν ακόμα και για θελήματα. Εν τούτοις, παρέμεινε ένας άνθρωπος της τέχνης, έστω κι αν ήταν ο ίδιος άνθρωπος που μάζευε τις γόπες των άλλων από το χώμα, γιατί δεν είχε ούτε τσιγάρο. Κι όταν πια φτάνει 65 χρονών και πεθαίνει η μάνα του, αυτός «ξαναγεννιέται» κι αρχίζει και πάλι να δημιουργεί.
 Ένα έργο γεμάτο συγκρούσεις και ανατροπές, καθώς ο μεγαλύτερος αντίπαλός του  είναι η μητέρα του, αλλά και η υποτίμηση που χρεωνόταν από τους οικείους του. Πρόκειται για ένα από τα πιο σημαντικά θεατρικά έργα του Έλληνα συγγραφέα, που έχει τιμηθεί με το βραβείο Κρατικού θεάτρου. 

                                      ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Σκηνοθεσία: Γιάννης  Μόρτζος 
Σκηνικά-κοστούμια: Λαμπρινή Καρδαρά
Μουσική : Κώστας Αγουρίδης
Φωτισμοί: Τάκης Ποδαρόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Μάχη Παπαδοπούλου
Σχεδιασμός Αφίσας - προγράμματος : espresso studio
ΠΑΙΖΟΥΝ (με σειρά εμφάνισης): Γιούλη Ζήκου (Μάνα),  Πέτρος Αποστολόπουλος (Γιαννούλης Χαλεπάς),  και Λήδα Κατσούδη (Ανιψιά)
Xορηγός  επικοινωνίας  - Επιστημονικός σύμβουλος : ΝΕΥΡΟΔΙΑΓΝΩΣΗ -Κωνσταντίνος Ζήκος

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Πέμπτη – Παρασκευή – Σάββατο στις 21:30
Κυριακή στις 19:30

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Πέμπτη: 10 ευρώ, Παρασκευή και Σάββατο: 18 ευρώ, Κυριακή: 15 ευρώ. Φοιτητικό: 10 ευρώ, άνεργοι δωρεάν
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 1 ώρα Και 20 λεπτά χωρίς διάλειμμα
Πρωινές παραστάσεις για Γυμνάσια και Λύκεια με ειδικές τιμές για τους μαθητές και προσφορά για τους εκπαιδευτικούς δύο άτομα με ένα εισιτήριο των 18 ευρώ.
* * * * * * * * * * * *  * * *

Τις υπόλοιπες ημέρες της εβδομάδας η Κεντρική σκηνή του Θεάτρου «4 Εποχές» παρουσιάζει το έργο «Η Απολογία του Σωκράτη», για δεύτερη συνεχή χρονιά σε σκηνοθεσία του Γιάννη Μόρτζου.

* * * * * * * * * * * *  * * *

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 
 ΘΕΑΤΡΟ
«Η απολογία του Σωκράτη»

Για δεύτερη συνεχή χρονιά
ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ


Έναρξη: 7 Οκτωβρίου 2013
Έως: 13 Νοεμβρίου 2013

Το Θέατρο «Τέσσερις Εποχές» παρουσιάζει από τις 7 Οκτωβρίου 2013, για δεύτερη συνεχή χρονιά κ για περιορισμένες παραστάσεις, το θεατρικό έργο
«Η απολογία του Σωκράτη»

Πρόκειται για μια θεατρική προσαρμογή της Γιούλη Ζήκου, βασισμένη στην «Απολογία» και «Κρίτων» του Πλάτωνα και στην «Αληθινή Απολογία του Σωκράτη» του Κώστα Βάρναλη.

Μία από τις μελανότερες σελίδες της ιστορίας της Αθηναϊκής Δημοκρατίας του 5ου αιώνα υπήρξε η θανατική καταδίκη του Σωκράτη του 399 π.Χ.  Από τότε μέχρι σήμερα (2.410 χρόνια) πλήθος μελετητών ασχολήθηκε με αυτήν την παράδοξη στιγμή ενός πολιτεύματος που θεωρήθηκε ιδανικό και πρότυπο ελεύθερης συμμετοχής των πολιτών στην διακυβέρνηση στου κράτους.
Γιατί άραγε οι Αθηναίοι σε πλήρη Δημοκρατία πήραν την απόφαση να θανατώσουν τον εβδομηντάχρονο φιλόσοφο?
Τι τους ενοχλούσε τόσο πολύ ώστε να μην μπορούν να περιμένουν λίγο ακόμη (όπως τους λέει και ο ίδιος στην Απολογία του), έως ότου πεθάνει από φυσικό θάνατο?
Ο Σωκράτης υπήρξε μοναδική φυσιογνωμία, κάτι σαν πρότυπο φιλοσόφου ανά τους αιώνες. Ενσαρκώνει τον τύπο του ιδανικού φιλοσόφου που αδιαφορεί για την ύλη και τα καθημερινά και ασχολείται μόνο με τα ανώτερα αγαθά.
Φαίνεται πως ο Σωκράτης αποτέλεσε το εξιλαστήριο θύμα σε μια δύσκολη στιγμή του Αθηναϊκού Κράτους, που είχε δει πρόσφατα την αυτοκρατορία του να καταρρέει
Δεν ήταν πια η εποχή για φιλοσόφους…..

Η Απολογία του Σωκράτη 2_4 Εποχές.jpg
Στον ρόλο του Σωκράτη ο Γιάννης Μόρτζος, ο οποίος υπογράφει και την σκηνοθεσία. Μαζί του ο Πέτρος Πέτρου στο ρόλο του μαθητή  «Κρίτων».

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Γιάννης  Μόρτζος
Σκηνικά-κοστούμια: Λαμπρινή Καρδαρά
Μουσική : Χριστόδουλος Χάλαρης

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Δευτέρα – Τρίτη  21:30
Τετάρτη  19:30

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Γενική Είσοδος: 15 Ευρώ
Φοιτητικό : 10 Ευρώ

 ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 1 ώρα Και 20 λεπτά χωρίς διάλλειμα


Τις υπόλοιπες ημέρες της εβδομάδας η Κεντρική σκηνή του Θεάτρου «4 Εποχές» θα παρουσιάζει το έργο «Γιαννούλης Χαλεπάς – Η κοιμωμένη μου», για τέταρτη συνεχή χρονιά σε σκηνοθεσία του Γιάννη Μόρτζου.

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

Xωρίς Σκηνοθέτες δεν υπάρχει θέατρο ούτε Κινηματογράφος




Αγαπητοί φίλες και φίλοι,
με τον Σκηνοθέτη Γιάννη Κακλέα, κλείνει αυτή η παρένθεση με τους αξιόλογους Έλληνες Σκηνοθέτες, που ήταν μια σκέψη της τελευταίας στιγμής ενώ είχα πει ότι θα σταματούσα το καλοκαίρι.
Αισθάνθηκα όμως την ανάγκη, να μην αφήσω την ομάδα και τους φίλους χωρίς πολιτιστική αφύπνιση και να αναφερθώ στους λόγους, τ' άρθρα και τα έργα αυτών των μεγάλων δημιουργών.
Γιατί χωρίς Σκηνοθέτες δεν υπάρχει θέατρο ούτε Κινηματογράφος. Για να είμαι σωστός και χωρίς τις άλλες ειδικότητες ανθρώπων του θεάτρου, δεν θα μπορούσε επίσης να γίνει παράσταση η ταινία.
Ευχαριστώ όλες και όλους τους φίλους της Ομάδας, που μέχρι και σήμερα στηρίξατε όλη αυτή την αφιερωματική προσφορά. Σε λίγες μέρες αρχίζω κανονικά και πάλι, τα αφιερώματα των ηθοποιών μας, ζώντων και μη.
Υπενθυμίζοντας ότι όλα αυτά ξεκίνησαν, με δική μου πρωτοβουλία και αφιλοκερδώς με το έναυσμα όμως "Το Σπίτι του Ηθοποιού" και την έγκριση της οραματίστριας και ιδρύτριας Κας. Άννας Φόνσου, που μου έδωσε το o.k. να βάλω τον τίτλο ΟΙ ΦΙΛΟΙ  "ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΗΘΟΠΟΙΟΥ "

Την ευχαριστώ θερμά !!!



Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΡΟΔΑ ΠΑΙΖΕΙ GURDJIEFF σε τρεις μοναδικές συναυλίες ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΡΕΜΑΤΙΑΣ Ευριπίδειο Θέατρο Χαλανδρίου

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΑΝΑΖΗΤΗΤΕΣ
Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΡΟΔΑ ΠΑΙΖΕΙ GURDJIEFF
Η μουσική του Έλληνα Φιλόσοφου του Πόντου Gurdjieff
με συνοδεία Video Art 
σε τρεις μοναδικές συναυλίες
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΡΕΜΑΤΙΑΣ
Ευριπίδειο Θέατρο Χαλανδρίου
Δευτέρα 2, Τρίτη 3 & Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013
Όπως παρουσιάστηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Μουσική, κινηματογράφος και video art συναντούν τη φιλοσοφία μέσα από την προβολή εικόνων της καθημερινότητας, της παιδικής ηλικίας, του πολέμου, της πολιτικής διαμαρτυρίας, της εγκατάλειψης, της φύσης, του βιομηχανοποιημένου χώρου όπου κατοικούμε. Εικόνες που «τρέφονται από την ορμή και τη δύναμη της μουσικής, σε μια σύνθεση Ανατολής και Δύσης όπου αντηχεί το μήνυμα του έργου του Γκουρτζίεφ για την αφύπνιση του ανθρώπου».


Μέρος αυτού του έργου που εντυπωσιάζει με τον πλούτο, την ένταση και την ποικιλία του ύφους του, αποτελεί και το αντικείμενο μιας σπάνιας συναυλίας με τίτλο «Αναζητητές» που θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 2, Τρίτη 3 & Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου του 2013 στις 9 το βράδυ, στο Ευριπίδειο Θέατρο Χαλανδρίου στα πλαίσια του Φεστιβάλ Ρεματιάς, με την υπογραφή της Ομάδας ΡΟΔΑ. Η συναυλία παρουσιάζεται για πρώτη φορά σε εξωτερικό χώρο. Οι μουσικοί ήχοι, φωτισμοί και εικόνες βίντεο αποκτούν νέα δυναμική στο Θεάτρο της Ρεματιάς.
Ο Έλληνας Γεώργιος Γεωργιάδης (1866-1949), γνωστός ως Γκουρτζίεφ (Gurdjieff),
γεννημένος στην Αλεξανδρούπολη του Καυκάσου από Έλληνες γονείς, ήταν μια από τις πιο σημαντικές πνευματικές φυσιογνωμίες του 20ού αιώνα. Μυστικιστής φιλόσοφος, δημιουργός ενός φιλοσοφικού συστήματος που ο ίδιος ονόμασε «Τέταρτο Δρόμο» ή απλά «Εργασία» –ενός συνόλου ιδεών που περιγράφει λεπτομερώς τη λειτουργία της «ανθρώπινης μηχανής» και τα στάδια για την πνευματική αφύπνιση του ανθρώπου. Ένας πνευματικός δάσκαλος και συνθέτης έργων που εμπνεύστηκε από τα ταξίδια του στις πιο δυσπρόσιτες περιοχές της Κεντρικής Ασίας και της Άπω Ανατολής, και προσάρμοσε στο πιάνο και τη δυτική συμφωνική ορχήστρα με τη συνεργασία του μαθητή του, συνθέτη και μαέστρου των μπαλέτων της Αγίας Πετρούπολης Τόμας ντε Χάρτμαν: δεκάδες λαϊκά τραγούδια από κοινότητες της Ασίας, ψαλμούς και ύμνους των Δερβίσηδων και των Σαγίντ, ύμνους και προσευχές μακρινών και απομονωμένων ναών αλλά και μουσική για τις «κινήσεις», τους Ιερούς Χορούς που επινόησε ως αναπόσπαστο μέρος της διδασκαλίας του.


Σύμφωνα με την αυτοβιογραφία του «Συναντήσεις με Αξιοσημείωτους Ανθρώπους», η δίψα του για την αρχαία γνώση –που πίστευε ότι υπήρχε ακόμη κάπου στη γη– τον οδήγησε, όσο ήταν ακόμα νεαρός, σε μια αναζήτηση στις πιο δυσπρόσιτες περιοχές της Ανατολής, που επρόκειτο να διαρκέσει περισσότερο από είκοσι χρόνια. Από αυτούς τους τόπους ο Γκουρτζίεφ συνέλεξε έναν τεράστιο όγκο μουσικών μοτίβων και μελωδιών. Επιστρέφοντας στη Δύση, προσάρμοσε τη μουσική αυτή στο πιάνο, με τη συνεργασία του καταξιωμένου Ρώσου μουσικού Τόμας ντε Χάρτμαν που ήταν μαθητής του.

Η μουσική του δεν έχει νόημα ιδωμένη αποκλειστικά ως «τέχνη».  Ο ίδιος διαχώριζε τη μουσική σε «αντικειμενική» και «υποκειμενική», όπως και κάθε άλλο είδος τέχνης. Υποκειμενική θεωρούσε τη μουσική που παράγει τυχαίες αντιδράσεις στους ακροατές της και αντικειμενική τη μουσική που βασίζεται στην ακριβή γνώση των νόμων που διέπουν τις δονήσεις των ήχων.

Ο Γκουρτζίεφ θεωρούσε ότι μέσα από τις δονήσεις της μουσικής μπορούν να μελετηθούν οι νόμοι του σύμπαντος. Όταν περιγράφει τα στάδια της δημιουργίας, της εξέλιξης και της ανεξέλιξης, στοχεύει στην επαναδημιουργία μιας συμμαχίας ανάμεσα στη μουσική και την επιστήμη, η οποία ανάγεται στην παράδοση της δυτικής, πυθαγόρειας σκέψης.


O πλούτος της μουσικής του Γκουρτζίεφ είναι τεράστιος και άπτεται μιας ευρείας γκάμας, που έχει σχέση με τη θρησκευτική και την υμνική παράδοση της Ανατολής, όσο και με τη σύγχρονη τρανς και τζαζ. Κυριαρχούν εμφατικοί ρυθμοί και πλούσιες μελωδίες. Οι συνθέσεις του Γκουρτζίεφ «αγγίζουν» εθνολογικά στοιχεία και τελετουργίες των μοναστηριακών αδελφοτήτων προσφέροντας ένα πλούσιο ρεπερτόριο με ρίζες από τη λαϊκή και θρησκευτική μουσική της Κεντρικής Ασίας, του Καυκάσου, και της ρώσικης ορθόδοξης λειτουργικής μουσικής.

 Η ΡΟΔΑ παίρνει αυτούς τους ήχους και τους «επιτρέπει να υπάρχουν σε όλη την άμορφη και εξωτική ελευθερία τους. Ήχους διαλογισμού, χίμαιρας, οξύτητας, προτεταμένης ψαλμωδίας, ανοιχτούς, ρυθμικούς, μυστικιστικά μινιμαλιστικούς, που μέσα από τη μελωδική ακρίβειά τους, στέκονται αποστασιοποιημένα και αμερόληπτα κάνοντας επίκληση στις Ιερές Δυνάμεις». Ενώ πειραματίζεται και με τη σχέση κινηματογραφικής εικόνας και μουσικής, με στόχο την αναζήτηση της πνευματικότητας στη σύγχρονη κοινωνία.

Η Ομάδα ΡΟΔΑ, ως τμήμα του Ιδρύματος Γκουρτζίεφ, έχει στόχο την πραγμάτωση της διδασκαλίας του μεγάλου Έλληνα φιλόσοφου. Από το 1991, μελετά τους μεγάλους μύθους της Ανθρωπότητας και τα μέλη της διερευνούν τη θεατρική εμπειρία και τις δυνατότητές της να συμβάλλει στην ευρύτερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και του δυναμικού του ανθρώπου. Η Ομάδα στηρίζει την ύπαρξη της και τις μεθόδους εργασίας της πάνω στη μελέτη του έργου που κληροδότησε ο Γκουρτζίεφ. Με τη γενική καθοδήγηση της Μαρίας Περετζή, υπάρχει ιδιαίτερη έμφαση στην καθολικότητα της συμμετοχής των μελών της σε κάθε βήμα της θεατρικής και μουσικής παραγωγής, με άξονα μια μοναδική αλήθεια:  υπάρχει, πράγματι, η δυνατότητα ανάπτυξης του ανθρώπου.   
                                                                    
ΤΙΤΛΟΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΤΕΛΕΤΗ
ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΑΡΜΕΝΙΑΣ
Ο ΠΕΡΣΗΣ ΔΕΡΒΙΣΗΣ
ΨΑΛΜΟΣ ΚΑΙ ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΣΑΓΙΝΤ ΑΡ. 10
ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΔΕΡΒΙΣΗ
ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗΣ
ΑΣΙΑΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΡ. 40
ΚΟΥΡΔΙΚΗ ΜΕΛΩΔΙΑ ΓΙΑ ΔΥΟ ΦΛΑΟΥΤΑ
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΤΕΛΕΤΗ
ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΣΑΓΙΝΤ ΑΡ. 18
ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΥΚΑΣΟΥ
ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΣΑΓΙΝΤ ΑΡ. 31
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΤΕΛΕΤΗ

Συντελεστές:
Τάκης Πατερέλης (πιάνο, σαξόφωνο, φλάουτο)
Πία Πιερράκου (πλήκτρα, φωνητικά)
Γιώργος Ντούνης (κρουστά)
Δημήτρης Γασπαράτος (κιθάρα, κρουστά, μπάσο, φωνητικά)
Σταύρος Κάππας (κρουστά)
Άγγελος Γιαννάτος (κρουστά)
Γιάννης Καλημέρης (ντιτζεριντού, κρουστά)
Ορφέας Περετζής (video art)
Καλλιτεχνική διεύθυνση –  Ενορχήστρωση Μαρία Περετζή
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ 
210-6442506
210-2836763
693 74 22 456


Με την υποστήριξη του Ιδρύματος Γκουρτζίεφ
Είσοδος:                                   12 ευρώ
Φοιτητικό, ΑΜΕΑ, άνεργοι      9 ευρώ
ΔΙΑΡΚΕΙΑ 1 ΩΡΑ ΚΑΙ 45 ΛΕΠΤΑ

ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ 9.00μμ

Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

To λουκέτο κάνει το γύρο του κόσμου


Το γύρο του κόσμου στα διεθνή ΜΜΕ κάνει το λουκέτο της Δημόσιας Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης που αποφάσισε η ελληνική κυβέρνηση. Κλείσιμο της ΕΡΤ, απόφαση δίχως προηγούμενο ούτε επί Χούντας, γράφει η Le Monde, ενώ για τη Figaro το κλείσιμο της Δημόσιας Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης είναι «πιλότος» και για άλλες χώρες της Ευρώπης.


 Η Figaro δεν παραλείπει να σημειώσει ότι η Ελλάδα είναι πλέον η μοναδική χώρα χωρίς δημόσια Ραδιοτηλεόραση. Από την πλευρά της η ισπανική El PAIS, αναφέρεται στην απόφαση των εργαζομένων να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και παρά την απόφαση να μεταδίδουν πρόγραμμα μέσω του www.ert.gr 
Αναλυτές που επικαλούνται οι NYTimes κάνουν λόγο για μέτρο απόγωνσης και ταυτόχρονα αποφασιστικότητας να προχωρήσουν οι απολύσεις στο Δημόσιο.
Το λουκέτο της ΕΡΤ κυριαρχεί στην πρώτη σελίδα στην ιστοσελίδα του BBC ενώ βρίσκεται μεταξύ των πρώτων ειδήσεων του CNN.
Οι εργάζομενοι παίρνουν στα χέρια τους την κρατική τηλεόραση μεταδίδει το Russia Today, με αναλυτικό ρεπορτάζ και φωτογραφίες από τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων από το twitter.


Κυριακή 2 Ιουνίου 2013

«Εξαίσια διάθεση» ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΣΑΣΑΣ ΝΑΤΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

    24 Μαΐου έως 2 Ιουνίου 2013   

Η Σάσα Νάτση θεατρική συγγραφέας έκανε μια εξαιρετική προσέγγιση με το μονόπρακτο θεατρικό της έργο «Εξαίσια Διάθεση», στην σύγχρονη πραγματικότητα ανάγκης για τον έρωτα που διατηρώντας την κυριαρχία πρωτογενούς συναισθήματος εγκλωβίζεται στην αναγκαιότητα των εντεταλμένων κοινωνικών και αυτόνομων ψυχολογικών κανόνων. Ο κόσμος που βιώνουν οι δύο πράγματι χαρισματικοί πρωταγωνιστές, κλειστός και περιορισμένος, περιβάλλει τα σώματα, χωρίς να σταματά την ελευθερία τους να ερωτεύονται και να ελπίζουν σε ένα μέλλον που το σώμα η καρδιά και η λογική θα πρυτανεύουν και θα φέρουν ισορροπίες ψυχολογικής, ιδεολογικής και ρεαλιστικής πραγματικής ελευθερίας.
Οι συντελεστές του έργου πλαισίωσαν με μεγάλη αρτιότητα την σκηνογραφία την ενδυματολογία και την μουσική επένδυση δίδοντας στους δύο νεαρούς πρωταγωνιστές την περιρρέουσα ατμόσφαιρα για την δυναμική εκφραστικότητα του κειμένου με το προσωπικό και ταλαντούχο ύφος της συγγραφέως.
Ηταν ένα μονόπρακτο που κρατούσε από την αρχή εως το τέλος το ενδιαφέρον του θεατή ως διαθλαστική ψυχοενεργειακή  συναισθηματική ανάγκη.
Μάγδα Μυστικού
Εικαστικός συντάκτης
Δημοσιογράφος ΕΔΣΤΕ- FIJET

~~~~~~~~~~~~

Απόψεις για το θεατρικό έργο της Σάσας  Νάτση "Εξαίσια Διάθεση"
 στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης  24 Μαΐου – 2 Ιουνίου 2013

0ι άνθρωποι τελικώς είμαστε περίεργα όντα. Θέλεις αυτό; Θέλεις ότι θέλουμε να’ χουμε δική μας άποψη; Πάντως πήγαμε να δούμε το θεατρικό έργο της Σάσας Νάτση «Εξαίσια διάθεση», εξαιτίας των κατηγοριών που διαβάσαμε στην ιστοσελίδα  www.kulturosupα.gr  τόσο εχθρική και πλημμυρισμένη με χυδαιότητες θέλοντας  να διαπιστώσουμε εάν όντως βαθμολογείται με 2 στα 10 άριστα. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν είχαμε στην μνήμη μας την προηγούμενη παράσταση της Νάτση <<Απρόσμενη Συνομιλία>> που ήταν εντυπωσιακή. Στη μικρή αίθουσα του Μεγάρου Μουσικής το έργο ξεκίνησε. Το σενάριο γραμμένο από την προικισμένη συγγραφέα Σάσα Νάτση, εντυπωσίασε και προβλημάτισε. Η δωρικότητα της γραφής, η λιτότητα και η μεστότητα των φράσεων, των λέξεων, ανεβάζουν σε υψηλά επίπεδα τα νοήματα της τρυφερότητας, της ευαισθησίας και του αδιεξόδου. Με υπερβατικότητα ξεπερνά την στατικότητα, τα Κάφκα όπου το άγχος βαρύ και αδιάλυτο πιέζει σκοτεινό και αδυσώπητο. Στην Νάτση γίνεται η υπέρβαση.
          Τα αισθήματα των ανθρώπων υποκύπτουν μετά την πάλη στην αιώνια δύναμη, που επιβάλλει όταν και όπου αποφασίζει τη δική της κυβερνητική, φτάνοντας όμως τελικώς αν όχι στην χαρά της ψυχικής ολοκλήρωσης, στην ηρεμία μιας πικρής γαλήνης. Οι λέξεις που ακούγονται <<ο δρόμος είναι καθαρός έλα να φύγουμε μαζί>> ,ο δρόμος όμως εμποδίζεται από τον φασισμό της τεχνολογίας και οι λέξεις <<εξαίσια διάθεση>> φαντάζουν ειρωνικές. Έτσι είδαμε μια πραγματική καλλιτεχνική δημιουργία. Ο θεατής νιώθει ευφορία όπως γίνεται πάντα όταν βλέπει σε ένα τέτοιο έργο ποιότητας.
Βέβαια για να νιώσει ο θεατής τις λεπτές υφές των καταστάσεων και των συναισθημάτων δεν είναι εύκολο, αν δεν έχει αισθαντικότητα και μια ελάχιστη θεατρική παιδεία.
          Συγχαίρουμε την σκηνογράφο – ενδυματολόγο  Λέα Κούση για τα πάντοτε  άψογα και εμπνευσμένα σκηνικά που με την λειτουργικότητα τους προσέδωσαν πολλά στο έργο.  Η μουσική επένδυση εξαίρετη όπως και ο φωτισμός. Όσο δε για τα «εφέ» οργανωμένα για το σύνολο της παράστασης κάθε άλλο παρά εφετζίδικα φάνταζαν. Θερμά θα επαινέσουμε την σκηνοθέτη κ. Καρακαντζά που δούλεψε και οδήγησε τους δύο τόσο ταλαντούχους νεαρούς πρωταγωνιστές, που πολλές στιγμές με την ερμηνεία τους καθήλωσαν το κοινό. Εδώ βέβαια θα σημειώσουμε την αδυναμία που παρουσίασε το έργο στα πρώτα 7 λεπτά αντίθετα με την στιβαρότητα της γραφής που παρατηρείται στην συνέχεια. Πρέπει  όμως πάνω από όλα να ευχαριστήσουμε αυτόν που με την τόσο κακή κριτική του μας παρακίνησε να βρούμε χρόνο να πάμε να δούμε το έργο και έτσι μας έκανε να χαρούμε μια καλλιτεχνική βραδιά.
Κ.Δ.Ν.
(Επί πέντε χρόνια
σύμβουλος του Κ.ΘΕ.Β.Ε.
και της κρατικής δραματικής σχολής του )

Πέμπτη 2 Μαΐου 2013

«Εφυγε» ο μεγάλος σκηνοθέτης Λευτέρης Βογιατζής - Οι σταθμοί της ζωής του



Φτωχότερο είναι από σήμερα το ελληνικό θέατρο καθώς νωρίς
το απόγευμα της Μεγάλης Πέμπτης άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 68 ετών ο μεγάλος θεατρικός σκηνοθέτης και ηθοποιός Λευτέρης Βογιατζής.


Μεγάλος δάσκαλος, μέντορας πολλών μεγάλων Ελλήνων ηθοποιών, οι οποίοι μιλώντας για αυτόν τον χαρακτήριζαν από τη μια πλευρά αξιαγάπητο, από την άλλη δύσκολο και απαιτητικό. Αλλά και ασυμβίβαστο.


Καταξιωμένος καλλιτέχνης με 35ή θητεία στο ελληνικό θέατρο, ο Λευτέρης Βογιατζής διέθετε ένα από τα πλουσιότερα και πιο ζηλευτά βιογραφικά στο χώρο του.
Γεννημένος το 1945 στην Αθήνα, σπούδασε αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ στη συνέχεια «μετανάστευσε» στη Βιέννη, όπου παρακολούθησε για δύο χρόνια το «Ράινχαρτ Σεμινάρ». Επιστρέφοντας στην Αθήνα συνέχισε τις θεατρικές σπουδές του στη σχολή του Μιχαηλίδη.
«Μικρός ήμουν το καλό παιδί στην οικογένεια, από σύμβαση. Κλειστός, εσωστρεφής. Ήταν σαν να είχα ένα σύννεφο μπροστά μου. Είχα ανάγκη να διαλυθεί. Όταν ασχολήθηκα με το θέατρο κατάλαβα ότι η μεγαλύτερη ευκολία είναι η ιδιάζουσα σκηνική συμπεριφορά, γιατί αρέσει. Πρέπει όμως να είναι μεγάλου βεληνεκούς ο καλλιτέχνης για να είναι το ιδιάζον, κάτι πραγματικά ξεχωριστό. Καλύτερα λοιπόν να το σβήσεις, να αρχίσεις από την αρχή και να προσπαθήσεις να είσαι κανονικός. Μεγάλη λέξη. Τι είναι το κανονικός; Ξέρω 'γω; Κανονικός. Αυτό», είχε πει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Καθημερινή.
Το 1973 κάνει την παρθενική του εμφάνιση στο θέατρο, στο έργο «Κυριακάτικος Περίπατος» σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη. Πρώτος του ρόλος, αυτός της «Γιαγιάς».
Ακολούθησαν συνεργασίες με τον Σπύρο Ευαγγελάτο, και αργότερα με την Ελεύθερη Σκηνή, αλλά και με την Ελλη Λαμπέτη, παίζοντας ρόλους του κλασικού κυρίως ρεπερτορίου. Μερικοί από αυτούς είναι οι ακόλουθοι:
του «Αλφρεντ» στις «Ιστορίες από το Δάσος της Βιέννης»,
της «Λυσιστράτης» στην ομώνυμη κωμωδία του Αριστοφάνη,
του «Ευρυπίδη» στους Βατράχους,
αλλά και του «Ταρτούφου» στο ομώνυμο έργο του Μολιέρου.
Επόμενος σταθμός στη σπουδαία καριέρα του το 1981 όταν και ιδρύει την εταιρεία θεάτρου «Η Σκηνή», σε συνεργασία με έξι ακόμη ηθοποιούς. Η εταιρεία ξεκινά την πορεία της την επόμενη χρονιά και μέχρι το 1987 όταν και σταμάτησε σκηνοθετεί και παίζει στα εξής έργα:
«Η Σπασμένη στάμνα», του Χ. φον Κλάιστ, σε συσκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου, όπου παίζει τον «Δικαστή Αδάμ»,
Οι Αγροίκοι, του Κάρλο Γκολντόνι (παίζει το ρόλο του Λουνάρντο),
«Συμφορά από το πολύ μυαλό», του Α. Γκριμπογιέντοφ (παίζει το ρόλο του Φάμουσοφ),
«Σε φιλώ στη μούρη...», σύγχρονο ελληνικό έργο του Γιώργου Διαλεγμένου (όπου παίζει τον Μήτσο)
Για το τελευταίο έργο τιμήθηκε με το βραβεί σκηνοθεσίας Κάρολου Κουν για την περίοδο 1986-87.
Ενα χρόνο αργότερα, το 1988 ιδρύει τη «Νέα Σκηνή», μέσω της οποίας και με τη συμμετοχή των νέων ηθοποιών παρουσιάζει συστηματικά έργα που καλύπτουν το τρίπτυχο: κλασικό έργο, σύγχρονο έργο αιχμής και νεοελληνικό έργο. Συγκεκριμένα, σκηνοθέτησε και ανέβασε τις εξής παραστάσεις:
Θείος Βάνιας, του Άντον Τσέχωφ (Βάνιας),1989,
Ρίττερ, Ντένε, Φος του Τόμας Μπέρνχαρντ (Φος), 1991 (για πρώτη φορά στην Ελλάδα).
Ενα χρόνο αργότερα κάνει το επόμενο μεγάλο βήμα: Ιδρύει το Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος, απ' όπου αποφοίτησαν (1991) δώδεκα μαθητές, ύστερα από τριετή εντατική φοίτηση.
Η ίδρυση της σχολής αυτής αποτελεί την πρώτη του ουσιαστική ενασχόληση με το αρχαίο δράμα, με το οποίο ασχολήθηκε συστηματικά μέχρι πρόσφατα.
Το 1992 σκηνοθετεί την Αντιγόνη του Σοφοκλή, ενώ στη συνέχεια την αναγεννησιακή κρητική κωμωδία Κατσούρμπος, του Γεώργιου Χορτάτζη, στην οποία συμμέτεχουν οι μαθητές του.
Επόμενα χτυπήματα του Λευτέρη Βογιατζή το 1995 και το 1996, όταν ανεβάζει
τη σατιρική κωμωδία των Δημήτρη Κεχαΐδη - Ελένης Χαβιαρά, «Με δύναμη από την Κηφισιά»
και τον «Μισάνθρωπο», του Μολιέρου, 1996, αντίστοιχα. Στο τελευταίο έργο παίζει και ο ίδιος. Σε αυτό το έργο κρατά το ρόλο του «Αλσέστ».
Το ίδιο καλοκαίρι συμμετέχει στην «Ελένη», του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Γιώργου Χουβαρδά, όπου κρατά το ρόλο του «Μενέλαου».
Αλλος μεγάλος σταθμός στην καριέρα του το 1998 όταν σκηνοθετεί την παράσταση «Η νύχτα της κουκουβάγιας» του Γιώργου Διαλεγμένου (κρατά και τον ρόλο του «Ιωάνα»), παράσταση για την οποία τιμήθηκε διπλά, τόσο με το βραβείο σκηνοθεσίας «Φώτος Πολίτης», και το βραβείο Κάρολου Κουν, βραβείο που απονέμει η Ενωσης Ελλήνων Θεατρικών Κριτικών.
Ακολούθως, σκηνοθετεί τους Πέρσες του Αισχύλου το 199 για το Εθνικό Θέατρο στο Θέατρο της Επιδαύρου, το 200 σκηνοθετεί και παίζει στο έργο του Χάρολντ Πίντερ, Τέφρα και σκιά (Ντέβλιν), το 2001ανεβάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα Σάρα Κέην, (Cleansed) «Καθαροί πια», μια μεγάλη επιτυχία, όπου παίζει τον «Τίνκερ». Το 2003, το καινούριο νεοελληνικό έργο, της Λούλας Αναγνωστάκη, «Σ' εσάς που με ακούτε», παίζοντας τον Χανς. Την ίδια χρονιά ανεβάζει την παράσταση της Σάρα Κέην Crave, «Λαχταρώ», στην οποία έπαιξε τον «Α».Το 2004, ανεβάζει Μολιέρο, «Το Σχολείο των γυναικών», όπου έπαιξε τον «Αρνόλφος».
Το 2005 σκηνοθέτησε και έπαιξε (Ίων) σ' ένα ακόμα καινούριο έργο του Γιώργου Διαλεγμένου, το «Bella Venezia», έργο για το οποίο΄ απέσπασε το βραβείο Κριτικών Θεάτρουκαι Μουσικής, Κάρολος Κουν.
Το 2006 έκλεισε το Φεστιβάλ Επιδαύρου με την νέα του παράσταση της Αντιγόνης του Σοφοκλή, ενώ το καλοκαίρι του 2007 η παράσταση άνοιξε, αυτή τη φορά, το ίδιο Φεστιβάλ.
Η Αντιγόνη έχει προσκληθεί στα φεστιβάλ Festwochen της Βιέννης, Les nuits de la Fourviere, της Λυών και το Festival d' Automne στο Παρίσι. Το 2007, σε συνεργασία με τον Γ. Σκεύα, ανέβασε και έπαιξε στην Ήμερη, του Φ. Ντοστογιέφσκι.
Στον κινηματογράφο συμμετέχει σχεδόν αποκλειστικά στις ταινίες του Νίκου Παναγιωτόπουλου, με τον οποίο τον συνέδεε μία μεγάλη φιλία («Τα οπωροφόρα της Αθήνας», «Αθήνα- Κωνσταντινούπολη», «Beautiful people», «Ονειρεύομαι τους φίλους μου», «Η γυναίκα που έβλεπε τα όνειρα», «Βαριετέ», «Μελόδραμα»).


Η τελευταία του παράσταση...

Με το χέρι στην καρδιά και βαθιά συγκινημένος, ο Λευτέρης Βογιατζής υποκλίθηκε τον Αύγουστο- μπροστά στο όρθιο κοινό της Επιδαύρου που χειροκροτούσε με ενθουσιασμό, θέρμη και ευγνωμοσύνη έναν άνθρωπο που έχει αφιερώσει τη ζωή του στο θέατρο- μετά το τέλος της πρεμιέρας του Μολιερικού «Αμφιτρύωνα», που έμελλε να είναι και το τελευταίο έργο που σκηνοθέτησε.
Η πρεμιέρα που δεν έγινε
Τον Απρίλιο θα επανερχόταν στη σκηνή του θεάτρου της οδού Κυκλάδων με το «Θερμοκήπιο» του Πίντερ, με ανανεωμένο καστ και τον ίδιο να ερμηνεύει τον ρόλο του Ρουτ. Η πρεμιέρα είχε προγραμματιστεί για τις 8 Απριλίου αλλά λόγω αδιαθεσίας του ηθοποιού ακυρώθηκαν οι παραστάσεις.
«Τα έργα που κάνω είναι σαν να μην έχουν τελειώσει»
«Λειτουργεί μια περίεργη συμμαχία κάθε φορά, γίνεται μια αλληλεπίδραση. Ο συγγραφέας σε κάνει να ανακαλύψεις πράγματα για τον εαυτό σου και μετά περπατάς πάνω στα δικά σου χνάρια, τα οποία όπως παραδέχθηκες χάρη σ΄ αυτόν. Τα έργα που κάνω είναι σαν να έχουν τελειώσει. Δεν έχω και καλή μνήμη» είχε δηλώσει στο παρελθόν σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Το Βήμα».
«Δεν υπάρχει τελειομανία. Η τελειομανία είναι κάτι στείρο...Η λεπτομέρεια είναι η ραχοκοκαλιά. Χωρίς τη λεπτομέρεια, το επίκεντρο, η βάση, δεν αποκτά φως. Το ένα είναι βοηθός του άλλου. Κάποτε μπορεί να έλεγα ασχολούμαι με λεπτομέρειες και χάνω την ουσία. Δεν υπάρχει αυτό. Σημασία έχει ο τρόπος που ασχολείσαι με ό,τι ασχολείσαι. Και όχι μια γενική εντύπωση του τι είναι σωστό και τι είναι καλό. Αυτά δεν ισχύουν στη δημιουργία ούτε στη διδασκαλία. Κάνουν κακό. Τα παιδιά συνηθίζουν σε μια ομαδοποίηση και όχι στην ατομικότητα. Κι εννοώ την ατομικότητα που δεν διαθέτει την έπαρση του "εγώ είμαι και κανείς άλλος δεν είναι". Αντιθέτως. Δεν πρέπει να τονίζεται, αλλά να γίνεται. Και για να γίνει, θέλει ταλέντο...», προσθέτει στην ίδια συνέντευξη.

Στις 8 Μαΐου η κηδεία του
Την προσεχή Τετάρτη, 8 Μαΐου, θα πουν συγγενείς και φίλοι το ύστατο αντίο στον Λευτέρη Βογιατζή που έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 68 ετών, καθώς εκείνη την ημέρα, στις 5 το απόγευμα, θα γίνει από το 1ο Νεκροταφείο η κηδεία του.
Όπως έγινε γνωστό, η σορός του σπουδαίου σκηνοθέτη και ηθοποιού, θα εκτεθεί σε λαϊκό προσκύνημα την ίδια ημέρα από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 4 το απόγευμα στο θέατρο της οδού Κυκλάδων.


Πηγή: «Εφυγε» ο μεγάλος σκηνοθέτης Λευτέρης Βογιατζής - Οι σταθμοί της ζωής του | iefimerida.grhttp://www.iefimerida.gr/node/103422#ixzz2SAiHd8bm

Τρίτη 23 Απριλίου 2013

«ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΖΕΝΤΛΕΜΕΝ» ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟ 8 ΜΑΪΟΥ


των Jeffrey Lane - David Yazbek


Τους απολαύσαμε ως «Απατεώνες και Τζέντλεμεν» στο Παλλάς και μας γοήτευσαν ως επαγγελματίες κομπιναδόροι.  Το κορυφαίο κωμικό δίδυμο Γιάννης Μπέζος και Πέτρος Φιλιππίδης, μετά την πρόσφατη επιτυχία τους και δώδεκα χρόνια από την τελευταία τους κοινή εμφάνιση συναντιούνται στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης από την Τετάρτη 8 Μαΐου για λίγες μόνο παραστάσεις, συνυπογράφοντας τη σκηνοθεσία και μαζί με τον Χρήστο Σιμαρδάνη μετάφραση και διασκευή.  Σ’ ένα μιούζικαλ γεμάτο δράση, χιούμορ και συγκίνηση, οι αγαπημένοι πρωταγωνιστές απογειώνουν με τις ερμηνείες τους την παράσταση και μας χαρίζουν άφθονο γέλιο.


Πρόκειται για μια μεγάλη παραγωγή που έχει τα πάντα: Υπερπολυτελή ξενοδοχεία και βίλλες, καζίνο και ρομαντική αμμουδιά με φοίνικες, τρένα, αεροπλάνα, κελιά φυλακής, μυστηριώδη υπόγεια, μέχρι κι ένα πραγματικό χρυσαφί smart, όπως τα εμπνεύστηκε ο Μανόλης Παντελιδάκης που υπογράφει τα σκηνικά που μαζί με τα υπέροχα κοστούμια υψηλής ραπτικής του Βασίλη Ζούλια δημιουργούν ένα μοναδικό σκηνικό περιβάλλον, που αναδεικνύεται μοναδικά από τις εντυπωσιακές χορογραφίες της Ελπίδας Νίνου και του Θανάση Γιαννακόπουλου αλλά και τις εξαιρετικές μουσικές διασκευές του Παναγιώτη Τσεβά.

Μαζί τους η Ιωάννα Τριανταφυλλίδου και άλλοι δεκατρείς ηθοποιοί τραγουδούν και χορεύουν δημιουργώντας ένα αστείο, απολαυστικό υπερθέαμα για όλη την οικογένεια. 



Η ιστορία
Δύο γοητευτικοί κομπιναδόροι συναντώνται  σ’ ένα παραλιακό θέρετρο της Νότιας Γαλλίας, που συχνάζουν πλούσιες, ώριμες αλλά αφελείς κυρίες τις οποίες εξαπατούν αποσπώντας τους μεγάλα χρηματικά ποσά.
Ο ήρεμος και κωμικός Λόρενς Τζέϊμσον (Γιάννης Μπέζος) αναστατώνεται, όταν ανακαλύπτει ότι ο άγαρμπος αλλά αποτελεσματικός Φρέντι Μπένσον (Πέτρος Φιλιππίδης) μπαίνει εμπόδιο στα σχέδιά του. Τότε αποφασίζουν να αναμετρηθούν βάζοντας ένα στοίχημά: Όποιος χάσει θα πρέπει να αποχωρήσει από την πόλη. Παρασυρμένοι όμως από τη γοητεία της νέας και εντυπωσιακής Κριστίν Κολγκέιτ (Ιωάννα Τριανταφυλλίδου) πέφτουν ανυποψίαστοι στην παγίδα της.

Η παράσταση βασίζεται στη μεγάλη κινηματογραφική  επιτυχία του 1988 «Dirty Rotten Scoundrels» που απόλαυσαν εκατομμύρια θεατές σε όλο τον κόσμο με τους Στιβ Μάρτιν και Μάικλ Κέιν στους ρόλους των δύο γοητευτικών απατεώνων, ενώ στη συνέχεια έγινε μιούζικαλ με επίσης τεράστια εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία.


Συντελεστές:

Μετάφραση: Πέτρος Φιλιππίδης - Γιάννης Μπέζος - Χρήστος Σιμαρδάνης
Σκηνοθεσία: Πέτρος Φιλιππίδης - Γιάννης Μπέζος
Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης
Κοστούμια: Βασίλης Ζούλιας
Μουσική διασκευή - διδασκαλία: Παναγιώτης Τσεβάς


Χορογραφίες - Κίνηση: Ελπίδα Νίνου - Θανάσης Γιαννακόπουλος
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Πρωταγωνιστούν: Γιάννης Μπέζος, Πέτρος Φιλιππίδης, Ιωάννα Τριανταφυλλίδου

Μαζί τους οι: Γιάννης Στόλλας, Γιάννα Παπαγεωργίου, Μαριάνθη Φωτάκη, Ηλίας Γιαννάκης, Θοδωρής Μπουζικάκος, Δημήτρης Κανέλλος, Μανώλης Χουρδάκης, Λήδα Καπνά, Αντώνης Αντωνάκος, Σταυρίνα Ψιμοπούλου, Σύνθια Μπατσή, Θανάσης Γιαννακόπουλος, Αντιγόνη Δούμου.

Προπώληση από τα εκδοτήρια του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης στο Μέγαρο (τηλ.: 2310 895938-9) και στην πλατεία Αριστοτέλους καθώς και από το www.tch.gr.  

Τιμές εισιτηρίων : 15€, 20€, 30€, 35€, 40€, 45€ 
20€ (παιδικό, φοιτητικό), 15€ (ανέργων).

Παραστάσεις Τετάρτη έως Κυριακή στις 21:00

Στις παραστάσεις τις Τετάρτες και τις Πέμπτες ισχύει η προσφορά της COSMOTE, Deals for you


ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΟΜΜΘ - ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΕΑΜΑΤΩΝ
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: Ειρήνη Λαγουρού, ilagourou@ellthea.gr, 6979725469
Μαργαρίτα Δρούτσα, margaritadroytsa@hotmail.com, 6972217611
                        Γλυκερία Παπαγεωργίου, press@ellthea.gr,  2103640813